Hugo Verriest  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Revision as of 21:29, 21 January 2012; view current revision
←Older revision | Newer revision→
Jump to: navigation, search

Related e

Wikipedia
Wiktionary
Shop


Featured:

Van Nu en Straks (Eng: of now and later) was, from 1893 to 1894 and from 1896 to 1901, a Belgian avant-garde Dutch language literary magazine which was typical of the European fin-de-siècle atmosphere. Influenced by French language artistic movements such as Les XX and La Libre Esthétique it sought to provide a Flemish perspective in these matters.

In contrast to Kloos and his contemporaries it did not seek individualism and "art for art's sake", but a social realist art. At the same time it turned itself against realism and naturalism.

Notes

De eerste reeks (1893-1894) was overwegend gewijd aan literatuur en beeldende kunst. De redactie bestond uit Cyriel Buysse, Emmanuel De Bom, Prosper Van Langendonck en August Vermeylen. Henry van de Velde, James Ensor, Georges Minne en Jan Toorop zorgden voor de illustraties. Het was voor het eerst dat literatuur niet meer los werd gezien van andere (beeldende) kunsten.

In de tweede reeks (1896-1901) kwam er onder meer Karel van de Woestijne bij. Herman Teirlinck debuteerde erin en ook Stijn Streuvels was een trouwe medewerker. Ook Guido Gezelle en Hugo Verriest werden gepubliceerd. August Vermeylen was de grote voortrekker. De tweede reeks was vanwege de financiële situatie soberder van opmaak. In tegenstelling tot de eerste reeks, was er in de tweede reeks nauwelijks inbreng van Nederlandse schrijvers. De tweede reeks wou aanvankelijk meer ruimte laten voor maatschappelijk geëngageerde artikels. De kunstenaar had naast een artistieke eveneens een maatschappelijke rol te vervullen. De jonge redactieleden van Van Nu en Straks waren, zoals vele jongeren van de gegoede burgerlijke klasse uit die tijd, sterk geïnspireerd door de nieuwe anarchistische ideeën die België bereikten via Franse vertalingen. Het werk van de Russische prins Kropotkin en van Max Stirner waren erg populair. Ferdinand Domela Nieuwenhuis, de grote voorman van de Nederlandse revolutionaire socialisten, leverde maatschappijkritische bijdragen. Ook de eigen redactie bracht anarchistische geschriften voort. Vooral Jacques Dwelshauvers, jeugdvriend van August Vermeylen, die meestal schreef onder het pseudoniem Jacques Mesnil, speelde hierin een belangrijke rol.

In 1901 leidden meningsverschillen tot het voorlopig einde van Van Nu en Straks. De directe aanleiding was een novelle van Jacques Mesnil, Wellust. Emmanuel de Bom, die het Franstalige anarchistische werk van Jacques Mesnil vertaald had, was voor plaatsing van het stuk, terwijl Vermeylen en anderen ertegen waren, vanwege de onzedelijkheid. Dit leidde tot een breuk tussen Jacques Mesnil en August Vermeylen. De meeste redactieleden hadden hun jong enthousiasme voor de anarchistische zaak immers verloren en hadden zichzelf ingeschreven in de burgerlijke maatschappij. Niet veel later werd de weg vervolgd en voortgezet met de oprichting van de tijdschriften Vlaanderen, Nieuw Vlaams Tijdschrift en De Boomgaard.

In Vlaanderen zorgde Van Nu en Straks in amper tien jaar tijd voor een ware omwenteling in de Vlaamse cultuur en fungeerde het als katalysator voor de vrijzinnige en katholieke bladen die in dezelfde tijd ontstonden, vernieuwd of heropgericht werden.

Na lange tijd achterop te zijn gebleven, had de Vlaamse literatuur rond de eeuwwisseling eindelijk een tijdschrift gevonden waarmee het niet meer moest onderdoen voor de Nederlandse.




Unless indicated otherwise, the text in this article is either based on Wikipedia article "Hugo Verriest" or another language Wikipedia page thereof used under the terms of the GNU Free Documentation License; or on research by Jahsonic and friends. See Art and Popular Culture's copyright notice.

Personal tools