User:Jahsonic/Sandbox archive 35  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Revision as of 19:37, 26 January 2021

Related e

Wikipedia Wiktionary Shop Featured: Rhombicuboctahedron by Leonardo da Vinci

Toen ik onlangs van mezelf het verzoek kreeg een wekelijkse column te schrijven, heb ik geen seconde getwijfeld en meteen toegezegd. Ik word immers niet elke dag als columnist gevraagd.

Ik heb een contract getekend tot eind 2021 en ik denk wel dat ik dat volhoud. Een opgever ben ik nooit geweest en zoals Pippi Langkous zegt: “ik heb dat nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik dat kan”: elke week een column van ongeveer vijfhonderd woorden, opgeluisterd met een foto, deadline zondag om twaalf uur ’s middags. Moet lukken.

Nu denkt u vast bij het zien van de foto hierboven, JW heeft zich er deze week alvast erg gemakkelijk vanaf gemaakt. Een foto van een boek. Een eenvoudige boekbespreking. Zo kan ik het ook. U vergist zich.

Simenons lezen is slechts een aanleiding om wat boeiends vertellen, bovendien, andere romans verdraag ik niet. Er zijn namelijk maar vier soorten romans.

De eerste soort laat me koud, zelfs zonder dat ik ze gelezen heb. Jeroen Olyslaegers valt bijvoorbeeld in die categorie (troost u Jeroen, Hugo Claus zit er ook in).

Van de tweede soort ergert mij elke letter, van de eerste tot de laatste. Bart Van Loo bijvoorbeeld (helaas Bart, voor jou geen troostende woorden).

De derde categorie bevat auteurs die ik wil lezen of waarover ik wil lezen maar waarvan ik niet per se elke letter hoef gelezen te hebben. Daar zitten in het buitenland onder andere Cortázar, Céline, Lucianus en Lovecraft bij en hier bij ons Roger van de Velde, Yves Petry en Delphine Lecompte, om maar een paar namen te noemen.

Van de vierde en laatste categorie moet ik álles gelezen hebben. Die categorie is gelukkig erg klein. Michel Houellebecq en Georges Simenon zijn de enige twee die erin zitten.

Houellebecq is geen veelschrijver, Simenon was dat wel. En van hem beperk ik me tot de psychologische romans, de zogenaamde ‘romans durs.’

Zo kwam het dat ik ‘Betty’ (1961) las, een van die 117 ‘roman durs’.

Simenon is meester in de psychologische roman. Hij graaft naar de diepere beweegredenen van zijn personages en het lijkt alsof hij die al schrijvende gaandeweg samen met hen ontdekt. Daarbij durven die personages wel eens tegen de wereld liegen, maar nooit tegen zichzelf.

“Een van de twee moest verliezen. Betty had gewonnen.”

Dat zijn de twee laatste korte zinnen van ‘Betty’, een roman die wat traag op gang komt maar waarin je buiten adem op de laatste bladzijde, 192, aankomt. Betty wist heel goed wat ze deed toen ze op pagina 167 de vinger op de lippen legde ten teken aan Mario dat hij moest gebaren of zij sliep.

Geen sprake van hypocrisie hier.

Simenon denkt en schrijft in de stijl zoals W. H. Auden (1907-73) het zo meesterlijk onder woorden bracht:

“Alleen dieren die onder de beschaving staan ​​en engelen die erboven staan, kunnen oprecht zijn. Mensen zijn noodzakelijkerwijs acteurs die niets kunnen worden alvorens ze eerst hebben gedaan alsof ze het waren; en je kan ze opdelen, niet in de hypocrieten en de rechtgeaarden, maar in de gezonden van geest die weten dat ze toneelspelen en de gekken die dat niet beseffen."

Dat soort eerlijke oprechtheid dus.

Verder brengt dit romannetje andermaal een ‘morfinist’ op ons pad. Deze hier heeft een gouden tandenstoker waarmee hij op pagina 16 bij Betty op zoek gaat naar onderhuids ongedierte. Beestjes onder je huid gewaarworden is inderdaad een gekend bijverschijnsel van een heroïneverslaving.

Wat de woordenschat betreft, is er sprake van ‘verlustiging’ en men leest het woord ‘haarzelfswil’, wat gewoon omwille van haarzelf wil zeggen.

Betty vermeldt achtereenvolgens haar twijfel over het bestaan van de moederliefde zoals die “in de boeken beschreven wordt”, het feit dat zij nooit de “stem des bloeds” gehoord heeft, dat zij ooit van oordeel was dat de vrouw slechts geschapen was “om door de man vernederd en gepijnigd te worden” en dat zij als kind vermoedde, na het zien van haar oom die een veel te jong dienstmeisje neemt, dat die er een “wond” aan over moet gehouden hebben.

Het thema van vuilheid en bezoedeling loopt door de roman heen; op het moment dat ze betrapt wordt en ‘flagrant délit’ door haar man en diens moeder – naakt – gebeurt dat op de familiecanapé die zij voor dat bezoedeldoel had uitgekozen.

“Ik, ondergetekende, … verklaar dat ik een hoer ben…,” zal ze even later schrijven in ruil voor een jaarlijkse toelage. Naar goede Simenongewoonte is Betty alcoholiste, net zoals haar tegenspeelster, de vrouw wiens minnaar ze afpakt en die op het einde zelfmoord pleegt. Betty, niet zomaar een vrouw maar “alle vrouwen tegelijk” ontsnapt zo aan de “laatste halte vóór het gekkenhuis of de zelfmoord.”

Voor even toch, want een leven stopt niet op de laatste pagina van een roman, maar bij de dood. Ik zie u graag terug volgende week, zelfde plaats, zelfde tijd, dan vertel ik u waarom ik twee jaar geleden stopte met alcohol.

Geschrapte stukken:

Soms Google ik op bepaalde mijner interessegebieden en dan kom ik flarden van mezelf tegen op oude sites die ik runde of nog steeds run. Meestal ben ik dan zeer verheugd over de kwaliteit van de aangeboden informatie en mezelf zo terug te vinden.

Ik lees dat de Belg tijdens de lockdown gemiddeld zeven uur per dag naar tv kijkt.

Ik denk niet dat ik overdrijf als ik zeg dat ik sinds begin jaren 90 gemiddeld vijf uur per dag op het internet doorbreng. Daar werk ik aan mijn extern brein, een aantal websites die alles wat ik weet en ken herbergen.

Er wordt gewag gemaakt in Betty van sublimeren, door Schwartz, een medisch student die haar om te oefenen aan een psychoanalyse onderwerpt.

Benny Madalijns

"De gelukkigste: hij kent iedereen en niemand kent hem" (Elias Canetti, Vliegenpijn, 1993:46).

A Madrilean kinkster by the name of Antigona has this on her profile:

"Lo que eres me distrae de lo que dices" --Pedro Salinas

"I want to taste and glory in each day and never be afraid to experience pain"--The Unabridged Journals of Sylvia Plath

"No es tu sexo lo que en tu sexo busco sino ensuciar tu alma: desflorar con todo el barro de la vida lo que aún no ha vivido"

--Leopoldo María Panero

"Cuando yo siento, y para expresar este sentimiento, este frenesí, busco nombres sin hallar ninguno, y entonces con todos los sentidos divago por el mundo tratando de coger todas las palabras más sublimes, y llamo infinito, eterno, sí, eterno este fuego que me abrasa, ¿es esta una diabólica impostura?"

Wird das auch ſo von Herzen gehn? Fauſt. Laß das! Es wird! — Wenn ich empfinde, Für das Gefühl, für das Gewühl Nach Namen ſuche, keinen finde, Dann durch die Welt mit allen Sinnen ſchweife, Nach allen höchſten Worten greife, Und dieſe Gluth, von der ich brenne, Unendlich, ewig, ewig nenne, Iſt das ein teufliſch Lügenſpiel?

Faust (Goethe)

‘Zit seks tussen de oren’ van Staf Henderickx en ‘De Supersamenwerker’ van Dirk Van Duppen en Johan Hoebeke, Waarom vrouwen betere seks hebben onder het socialisme’, van Kristen R. Ghodsee en 'Dames voor Darwin' van Griet Vandermassen. (Geen aanrader die laatste, de andere drie absoluut wel.)

Prix littéraires 2019

Uitvoering

Murray Perahia

Christoph Eschenbach

"Tijdens de lockdownperiodes keken de Vlamingen gemiddeld 7 uur per dag naar televisie. Dat meldt telecombedrijf Telenet

[...]

De versoepelingen en het betere weer zorgden tijdens de zomermaanden voor een daling naar zo’n vijfenhalf uur per dag, maar dat aantal ligt nog altijd een half uur hoger dan in 2019. Over het hele jaar bekeken, zaten we gemiddeld negen procent meer voor de buis dan in 2019.

Maar dat wil nog altijd zeggen dat men in de zomer van 2019 vijf uur per dag naar teevee keek. Vijf uur he.

Decolonizing Universalism: A Transnational Feminist (2019) by Serene J. Khader

‘haarzelfswil’, ik vergat te noteren op welke pagina ‘haarzelfswil’ staat maar je kan dat woord gebruiken in zinnen als “men weet niet of Grenier's poëzie ons het meest interesseert om haarzelfswil dan wel om de herinneringen die zij opwekt” zoals het nog in ‘De Gids’ van 1894 staat.

Eileen O'Neill (recall here and here) is such a magistra. Her (1997) "Disappearing Ink"

As Eileen O'Neill documents in her essay "Disappearing Ink: Early Modern Women Philosophers and Their Fate in" ... this list has been narrowed down to a small handful, and then in early twentieth-century histories disappears altogether.

Eileen O’Neill, « HISTORY OF PHILOSOPHY Disappearing Ink: Early Modern Women Philosophers and Their Fate in History », dans Philosophy in a Feminist Voice, Princeton University Press

"In the second part of my address, I noted that in the seventeenth century Gilles Menages, Jean de La Forge, and Marguerite Buffet produced doxographies of women philosophers, and that one of the most widely read histories of philosophy, that by Thomas Stanley, contained a discussion of twenty-four women philosophers of the ancient world. In the nineteenth century, Mathurin de Lescure, Alexander Foucher de Careil, and Victor Cousin wrote books on such figures as Princess Elisabeth of Bohemia, Emilie du Châtelet, Madeleine de Scudéry, and Madeleine de Sablé. But, and this point is important, when it came to the general histories of philosophy in the eighteenth and nineteenth centuries, only a handful of token women—largely “mystics,” who were not taken to be real philosophers—were mentioned."

"Gilbert Ryle supposedly once said that when I use an abacus, I am not counting with my mind, but with my fingers."--Sholem Stein

Mousetraps and the Moon

Die Beziehungen zwischen Nase und weiblichen Geschlechtsorganen ... about the supposed "relationship" between the nose and female genitalia.

Robert Wilcocks

Ik ging op bezoek bij Lars, Lars, zoon van Gilbert, begint steeds meer de rol van André Retour over te nemen. Hij geeft dat zelf toe. Hij had gisteren Kanye op bezoek en begroette mij met AAAIT waarbij hij zijn pink en en wijsvinger spreidde.

"Hoewel de boeken van Dorling, Hickel en Soper uitkwamen te midden van een pandemie die overheden dwong om de volksgezondheid voorrang te geven op de economische groei, gaat geen ervan uitgebreid in op de ‘kansen’ die corona al dan niet biedt. "--Jaap Tielbeke beeld Gorilla 16 december 2020

Zonnewende ook een soort van begin van de filosofie, de verwondering ... Aristoteles schreef hierover in zijn Metafysica: "Want alle mensen beginnen met zich af te vragen of de dingen zijn zoals ze zijn, zoals bij zelfbewegende marionetten, of bij de zonnewendes ..."

Tramaine de Senna in het Stadspark, Réflexions sur l'esclavage des nègres, Toi, ma nuit, van Sternberg, vertaald door G. A. Prinsen voor Bruna als ’95, De ontdekking van het kind van Aries, De zin van onzin van Gust de Meyer, Dantons dood van Georg Buchner, Les "enfers": panorama de l'érotisme: domaine de langue anglaise, Ralph Ginzburg, The Carbro Color Prints van Paul Outerbridge zijn erg gelijkaardig aan de Carlo Mollino polaroids , Robert Skidelsky over efficientie

Odeuropa Hasselts docent en geurkunstenaar Peter de Cupere

Glossary of Art, Architecture, and Design Since 1945 (1977)

John Albert Walker

"all those cheap, cute, sentimental artifacts found everywhere in western industrial societies ... an inevitable consequence of the industrial revolution, a mass produced art for a middle class

... but who are philistine in their tastes because they lack formal education and have lost contact with traditional folk culture. Abraham Moles, who has undertaken the most complete analysis to date of the phenomenon of Kitsch , claims that it ...é

Studies on the Left features a translation of "The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction"

De la modernité, Rousseau ou Sartre : de la philosophie de la Révolution française au consensus de la contre-révolution libérale (1985) is a book by Michel Clouscard.

Ik wil niet weerleggen dat het protestantisme de oorsprong van het kapitalisme is ... 'De angst voor de vrijheid' las ik niet' ... Rousseau zei (en die wordt niet in dat werk van Fromm vermeld, ik checkte het) dat men de mensen 'zal dwingen vrij te zijn' ... ik vraag me trouwens al een enkele tijd af wat die uitspraak van Rousseau precies betekent, ik kwam ze voor het eerst tegen in 'The Trap' van Adam Curtis, en ik weet dat het tegen de achtergrond is van de 'algemene wil' theorie van 'Le contrat social' maar ik kan de draagwijdte van die uitspraak niet goed vatten ... iemand?

"ooit als de oneindige afgrond aanduidde, met de surrogaten van de 'geluksindustrie', zoals de Britse socioloog William Davies het noemde."--Vakmensen zonder ziel, Ewald Engelen

See Max Weber

Des Esseintes (Odilon Redon) frontispiece to À Rebours by Joris-Karl Huysmans

Ik ben bang voor corona. Ik heb vooral schrik mijn geurzin te verliezen. Besmet te geraken, plots niets meer ruiken en in onzekerheid te moeten leven of ik ooit nog zal kúnnen ruiken. Doodziek in bed liggen, mijn zweetlucht niet meer kunnen opsnuiven, vrezen dat ik misschien voor altijd geurdoof en geurblind zal blijven. Paniek.

Anosmie is de medische term voor die aandoening en tien procent van de ex-coronapatiënten lijdt eraan. Nooit meer ruiken. Geen lekkere luchtjes meer. Geen vieze geuren. Niks. Horror.

De eerste getuigenissen ervan staan nu in de krant en de onfortuinlijken vertellen te “leven onder een stolp”, geconfronteerd met “eten dat naar plamuursel smaakt” en ”koffie die naar zweet proeft.”

Dus toen ik hoorde dat er in het S.M.A.K. in Gent een geurkunstwerk zou komen, dacht ik, misschien krijg ik morgen wel corona, en kan ik vanaf dan nooit meer ruiken, laat me maar direct gaan, dan heb ik alvast dit nog geroken.

Ik naar Gent dus.

En dan direct naar dat geurwerk, een hok uit honinggraten dat ‘Good Alianore Is Coming’ heet en waar ook een schilderij in hangt. De geur die het hok verspreidt is subtieler dan verwacht. Wee, briezerig en fris. Hij prikkelt maar bedwelmt niet. Dat was anders in De Pont in Tilburg toen ik een lange, smalle lange gang inliep, van top tot teen bekleed met solide bijenwassen platen. Daar zaten je neusgaten vol, vol, vol, vol van. Tot aan je hersenpan.

Het geurhok is van Anna Boghiguian, een Armeense die opgroeide in Cairo.

Mevrouw Boghiguian is lelijk. Ze is dik, heeft een baard en mist haar voortanden. Ze ziet eruit als een clochard of een dokwerker. Het lijkt of ze stinkt.

Wat heeft dat er nu mee te maken, hoor ik u vragen. Ik zal het u zeggen.

Kijk naar interviews met Boghiguian, je ziet de sérieux, het gebrek aan pose, de pretentieloosheid. Niks glad. Ze belichaamt het Van Gogh artiestenarchetype.

Ze bekommert zich alleen om haar kunst, niet om haar uiterlijk. Ze is slim en belezen. Ze lijkt een vrouwelijke Diogenes van Sinope, meester van de gêne-loosheid en het verzet. Ze is het cliché van het cliché en honderd procent geloofwaardig. Wat ze doet als kunstenaar is het enige wat ze kán doen, er is voor haar geen andere mogelijkheid. Het is haar lot. Ze is puur, ze is echt, ze doet waartoe ze voorbestemd was. Ze heeft geen keuze.

Niet dat er geen kunstenaars/gladde jongens mogen zijn (u weet wie ik bedoel), mannen die hun kunstbedrijf als fabriek runnen, met verkoopstrategieën en vlotte praatjes. Kunstenaars in maatpak die de tijdsgeest proberen te vangen met een beursgang in het achterhoofd. Die mogen er ook zijn. Maar die kunnen ook, mocht de kunstmarkt ooit instorten, voor de marketingafdeling van Telenet gaan werken bijvoorbeeld.

Voor Mevrouw Boghiguian is dat geen optie. Dus alstublieft, prijst de Anna’s, het zijn er vandaag veel te weinig. En naïeve uitspraken als “kapitalisme werkt niet! Een andere wereld is mogelijk” neemt de antirevolutionair in mij er graag bij. Je kan haar werk in Gent nog gaan ruiken (en zien) tot begin mei.

Op de terugweg praatten S. en ik bij.

Ik over Mark Elchardus en zijn bespiegelingen over de corona-app en vertrouwen in de overheid; over Mia Doornaert die het had over de ontmoeting tussen Sisi en Macron, over Sisi die de goddelijke wetten verdedigde en over Macron die zei: “niets staat boven de mens”. S. over zijn teleurstelling over China dat in de jaren negentig, op het moment dat de Chinezen het een beetje beter begonnen te krijgen en naar iets meer dan bad, brood en bed konden verlangen, alleen maar Disney-toestanden wilden. Plat consumentisme. Mickey Mao. Ze kochten, dus ze waren. Konden ze dan niets beter verzinnen?

Zo liepen wij terug naar station Sint-Pieters.

Geprikkeld en vooralsnog in volle bezit van ons volledig geurvermogen.

Dat geurwerk in het SMAK is van Anna Boghiguian. Anna Boghiguian is zo lelijk als de nacht. Ze is dik, heeft een baard en mist haar voortanden. Ze ziet eruit als een clochard. Het lijkt alsof ze stinkt. Dat zou eigenlijk helemaal geen rol mogen spelen in de kunst van Anna Boghiguian maar dat speelt het toch. Kijk naar interviews met Anna, je ziet hoe ernstig ze is, het is geen pose, het is pretentieloos. Ze past het Van Gogh archetype als gegoten. Als een vrouwelijke Diogenes van Sinope, u weet wel die meester van het verzet die ooit, toen Alexander de Grote antwoordde met de woorden: “ga alstublieft uit mijn zon” toen die hem vroeg wat hij voor hem zou kunnen betekenen.

Ik heb aan mezelf gevraagd een wekelijkse column te schrijven, met een zelfgemaakte foto. Het leek mij handiger dan te wachten tot iemand het aan mij zou vragen. Mijn deadline is zondagmiddag twaalf uur.

En remember, ik doe het voor de likes dus wees kwistig met duimen, harten en lachende gezichten.

Stefan en ik zagen ook het slaphangersstraatje "Eugène De Heem"

Zijn wij gedoemd om allemaal hetzelfde te willen in een geglobaliseerde wereld? Naar dezelfde programma’s te kijken? Hetzelfde te doen? Dezelfde taal te spreken? Is er dan geen derde weg? Wordt het kiezen tussen de verlokkingen van het kapitalisme of een of andere theocratie?

Andy Warhol modeled his now-iconic portraits of Mao Zedong off of the official state portrait of the Chinese Communist leader.

RIP Stanley Cowell.

Stanley Cowell (1941 – 2020) was an American jazz pianist and co-founder of the Strata-East Records label which gained fame outside of its jazz habitat after the British Soul Jazz compilation label put out three anthologies in the 1994-1997 period.

I give you "Travelin' Man" (1976).

Has anyone besides me noticed the likeness to "Seven Nation Army" (2003) by The White Stripes?

https://www.youtube.com/watch?v=iIePECMivcs&ab_channel=PhillMost

Kranten 19/12:

We Tell Ourselves Stories in Order to Live, Joan Didion, Jozefien van Beek, Tove Ditlevsen, Vivian Gornick, Pierre Michon, Goudeseune roman, Nygard, Coke is it, Orion hack, staatshack, Shadowology, 'Snow scene' - New York - 1960, Saul Leiter, Turken willen Mercedes rijden, Bellingcat, independent body parts, Zizeks The Pervert's Guide to Cinema, zot van iemand zijn , to be crazy about somebody, love as a mental illness

Big tech is watching you van Elchardus in DM. er zijn wereldwijd drie modellen hoe ze met IT covid proberen te bedwingen. In China moet iedereen de Corona-app installeren, wie besmet is vliegt onmiddellijk in quarantaine en wordt gecontroleerd met zijn app of die er wel in blijft. In Europa wordt de app aangeboden maar niet verplicht, in de VS denkt men er nog niet aan dat de overheid zo'n app zou kunnen maken, daar is veel te weinig government trust.

Thailand werd nooit bezet, Liberia, Korea en Japan ook niet.

Margaret McCall (1925-2008) was a BBC producer

Wim Slabbinck over pornhub, grove nalatigheid, Margalit, Charlie Hebdo trial, Red cedar kap foto van T. J. Watt, Joris Ghekiere

"De islam was de … voltooiing … [vd] … openbaring … met duurzame wetten … niet onderworpen aan menselijke grillen."

“Niets staat boven de mens” zei Macron tegen Abdel Fattah el-Sisi.

de verlichting was een mutatie van het christendom, zou in Dominion: The Making of the Western Mind (2019) van Tom Holland staan

"Het woord van de mens of het woord van God?" by Mia Doornaert, 17 december 2020

"Les valeurs religieuses doivent avoir la suprématie sur les valeurs humaines", affirme le président égyptien Abdel Fattah al-Sissi. "La valeur de l'homme est supérieure à tout", lui répond Emmanuel Macron lors d'un échange politico-philosophique en conférence de presse.

Rédaction 08-12-20, 14:05 Dernière mise à jour: 14:11 Source: AFP

Every once and a while somebody dies and his or her death makes you reconsider what you know of the deceased. Such was the case with John le Carré (1931 –2020). At first I thought he was just another spy fiction writer and that my relationship to him was probably nothing.

I found the opening lines of The Spy Who Came in From the Cold and found them appealing, put them on my encyclopedia but I still did not know what to post on my blog.

Then I read that the recurring Smiley character was a sort of anti-hero but most of all an anti-James Bond, badly dressed, bald, overweight, bespectacled, unattractive. With a wife that cheats on him more than once. Also with a Russian spy. And then today, in my local press, I read Marc Reynebeau (born 1956):

“If the setting of Le Carré's work changed after the Cold War, his theme remained. This is anchored in a pronounced skepticism about institutions and the corrupting effect that is inherent in every institutional dynamic.”

Two things.

One.

The corruption. "Power tends to corrupt, and absolute power corrupts absolutely" said John Emerich Edward Dalberg-Acton. There is no escaping the corrupting power of power.

Two.

Skepticism about institutions. I recently read Paul Collier and he put me on to this. It’s fairly obvious, but somebody needed to point it out. There are two kinds of societies. Societies with high level of trust and societies with low level of trust. The former develop.

The latter stall. For example, Collier says:

"It is not possible for Nigerians to get life insurance. This is because, given the opportunism of the relevant professions, a death certificate can be purchased without the inconvenience of dying."--Exodus: How Migration Is Changing Our World (2013) by Paul Collier RIP John Le Carré

French Dramatists of the 19th Century (1881) Brander Matthews[1]

De kranten 16/12/20

Doorgeefluik, Die Kronzeugin, Sayragul, Friche Josaphat, afstompend werk “We hebben het gedaan om de islam te promoten” Ellen Schoenaerts, Vrijblijvend advies, Benjamin Biolay. John le Carre had het vaak over “scepsis tegenover instellingen”, zegt Marc Reynebeau, see trust.

Weggegooid en kladstukken uit Dit is de koning niet:

De mens heeft de neiging om dingen te herkennen in willekeurige waarnemingen. Kinderen verleren dit nooit maar ook volwassenen zien in wolken dieren of menselijke gezichten, het gelaat van god in een rots en verborgen boodschappen in achterstegevoren gedraaide geluidsopnames. De hersenen hebben blijkbaar behoefte om verbanden tussen gegevens te leggen, ook als die er eigenlijk niet zijn, een soort bijverschijnsel van de menselijke patroonherkenning. Iemand die al strafrechtelijk met het gerecht in aanraking gekomen is zal misschien de Rorschachtest, waarbij iemand gevraagd wordt herkenbare patronen in willekeurig gevormde inktvlekken te ontwaren, hebben moeten ondergaan.

Karikaturisten maken dankbaar gebruik van dit menselijk vermogen iets of iemand te herkennen.

In de jaren dertig van de 19de eeuw was er in Frankrijk weer een koning aan de macht. Het zou de laatste worden en ook hij heette Lodewijk. Lodewijk Filips I klonk zijn volledige naam en hij stelde zich tot doel een 'democratische' koning, een vorst van het volk te zijn. Toen hij aan de macht kwam herstelde hij de persvrijheid en verklaarde trots en optimistisch in zijn nieuwe grondwet dat "la censure ne pourra jamais être rétablie," dat censuur voorgoed tot het verleden behoorde.

Mooi zo. Maar niet te vroeg gejuicht. De wet bleek al snel dode letter en de satirische pers, die toen welig tierde, kon dat al snel aan den lijve ondervinden. Een slechte zaak is dat voor de kunstgeschiedenis niet geweest, het leverde een parel van een tekening op die een heel filosofisch discours in een paar pennenstreken uitbeeldt. Het is ook de eerste keer in de geschiedenis dat de woordspeling en de beeldgrap tot vrolijk duo verworden. En waar werd het getekend? In het atelier van de artiest? Aan de tekentafel? Nee. In de rechtszaal.

Charles Philipon, de tekenaar zit op eenendertigjarige leeftijd in de rechtbank voor een van zijn satirische tekeningen. Hij had het gewaagd de koning te tekenen toen hij een muur waarop de leuzes van de Julirevolutie, de revolutie die de veelbelovende koning Lodewijk Filips I aan de macht had gebracht, aan het overpleisteren was en moest daar voor terrechtstaan. Men legt hem ten laste dat hij de koning heeft belachelijk gemaakt, majesteitsschenis!; wordt er geroepen.

Niks daarvan, zegt hij, ik heb de koning niet getekend, ik heb enkel getekend waarvoor hij staat, wat hij vertegenwoordigt, houdt hij vol. De herbepleistering, zo heet de prent, is in alle opzichten een middelmatige karikatuur, maar wat volgen zou is een puur meesterwerk, ver zijn tijd vooruit. Om te 'bewijzen' dat wat de kijker ziet, niet altijd is wat de kunstenaar bedoelt -- en eigenlijk zou ik niet alleen bewijzen tussen aanhalingstekens moeten zetten maar de hele zin, want het hele opzet van onze karikaturist is met een flinke korrel sofistisch zout te nemen -- tekent hij een gelijkenis van de koning, een fors geschapen kop van een flink uit de kluiten gewassen koning.

--JWG

Verboden beelden van Daniël Biltereyst about film censorship in Belgium

Trump Foreign affairs

De Groene: Smiley: bedrogen en gebroken, de anti-James Bond

Good allianore is coming

De ‘vergeten kinderen’ van de Bosnische oorlog, twintigers die werden geboren na verkrachting, hebben elkaar gevonden. Nu zoeken ze ook maatschappelijke aanvaarding. ‘Ik ben niet alleen het trauma van mijn moeder, maar ook een trauma van dit land.’--Emilie van Outeren, NRC

“Moslimvrouwen werden […] gedwongen om zwangerschappen uit te dragen" in verkrachtingskampen. Ik heb “moeders die hun eigen kind doodden” gezien.

Omarska camp

Roemenië heeft nu ook uiterst rechtse partij, de AUR

NATUURRECHT EN ANTIREVOLUTIONAIRBEGINSELDOORDR. J. W. NOTEBOOM

Un matin devant la porte du Louvre https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Debat-Ponsan-matin-Louvre.jpg

Ruholla Zam wordt vermoord in Iran.

Hans Leinfelder spreekt die Tom Coppens tegen over de bouwstop.

"Om de ‘betonstop’ te kunnen realiseren, lanceren Tom Coppens, Guy Vloebergh, Hans Leinfelder en Pascal De Decker het voorstel om het gewestplan te laten vervallen buiten de stedelijke gebieden binnen een periode van drie jaar."[2]

Charley Pride sterft.

Vordenstein park

Spiritual Jazz

"Other famous jazz composers, such as Duke Ellington and Charles Mingus, had alluded to the black church much earlier in their respective works “The Black and Tan Fantasy” and “Prayer Meeting".--Monument Eternal: The Music of Alice Coltrane Franya J. Berkman · 2010

'Staaf in een verstikkende kronkeling veroorzaakt door de parafimogie' is een tekening van de Franse architect/pornograaf Jean-Jacques Lequeu (1757-1826).

U vraagt zich misschien af waarom ik zulke lange Simenonrecensies schrijf.

Het antwoord is simpel. Ik

Woman: “Will I disturb your writing if I vacuum?”

Bukowski: “Nothing can disturb my writing, it's a disease.”

--via The Rough Guide to Cult Fiction (2005)

Een vrouw vraag aan de schrijver Bukowski, ‘stoor ik uw schrijven als ik stofzuig?’

Waarop Bukowski antwoordt.

Niks kan mijn schrijven storen, het is een ziekte.

Ik vermeldde deze boutade al in mijn bespreking van Psychopathia Sexualis in dpe

Evolutionary advantage

RIP Harold Budd

"In this connection Stammler is the author of the celebrated formula: “Natural law with variable content” (Naturrecht mit wechselndem Inhalt) The third and most objective of the neo-Kantian legal philosophers is Giorgio Del Vecchio "

Je sjaal niet vinden, overal kijken waar je hem gelaten hebt, tot de conclusie komen dat je hem onderweg op de fiets moet verloren hebben, terug dezelfde weg afleggen, De Braekeleer, Montigny, Graaf van Hoorne, Hopper voorbij, Verschansingsstraat in, Gedempte Zuiderdokken over (die liggen opgebroken om er het park aan te leggen), het Fotomuseum binnenlopen om te vragen of ze mijn sjaal hebben gevonden (en het goedmaken want ik had mij boos gemaakt omdat ik niet binnen mocht omdat ik mij niet online had geregistreerd, “hoe kan dat nu het museum is LEEG!”, “ik weet het meneer, maar regels zijn regels!”), verder naar het MuHKA (waar ik ‘Ummah HQ’ van Haseeb Ahmed was gaan identificeren) … en dan … in de verte een zwarte vlek zien en het vermoeden voelen groeien dat die zwarte vlek wel eens mijn sjaal zou kunnen zijn … een vermoeden dat vastere vorm aanneemt naarmate ik nader … en dan BINGO mijn sjaal … zo plat als een pannenkoek en mooi ook zo … schijnbaar levenloos, op de assorti kasseien, vuil, vermoeid, maar verre van verloren

ja ... dank je ... dank voor je werk rond Roger van de Velde ... literatuur in de gevangenis geschreven is een beetje een 'pet project' van me ... en natuurlijk ... het gigantisch onrecht dat van de Velde is aangedaan is wraakroepend ... een paar dagen geleden stierf gerechtspsychiater Roger Deberdt en ik vroeg me plots af of hij het was die van de Velde die gemene loer draaide ... Deberdt ... vertegenwoordiger van de oude garde ... toen ik wilde opzoeken wie hem opleidde, vond ik niets ... een heel boeiende geschiedenis die nog moet geschreven worden heb ik de indruk ... aangenaam kennsimaken !

Heerlijk geslapen bij K., dan langs geweest bij mijn dermatologe, dan naar Gert Voorjans die de foto’s van Tom Barman toonde in een show die getiteld was ‘Hurry up and wait’, doet mij denken aan festina lente, een show die opgehemeld was door Danny Ilegems. Vandaar naar Muhka om dat werk te zien van de Ummah HQ (2020) by Haseeb Ahmed (1985). Daar stond een gehoofddoekte suppoost naast die mijn de tekst kon vertalen

“Have you ever been spoken to like this? Are you one of this? Since he left we are adrift until the end.”

Ik wou dat werk absoluut fotograferen en bekijken omdat het het enige werk is in ‘Monoculture’ dat verwijst naar de islam, oké, ook het boek ‘Orientalism’ van Edward Said staat er. Terwijl islam toch echt wel de splijtzwam in het identiteitsdenken van het westen is. Ik had op die tentoonstelling op zijn minst Edouard Salier verwacht met zijn monumentale en vreselijk onderschatte 9/11 bespiegeling verwacht.

Beneden stonden dan nog wat boeken, misschien deel van het initiatief You Never Read Alone, Portrait en pied de Suzanne van Topor, Ah Well, A Romance in Perpetuity (1942) Jack B. Yeats, Sexy Librarian van Julia Weist, Caravansérail by Francis Picabia, A van Warhol, Isou ou la Mécanique des Femmes, Headless by Kelly Duncan, The South Highway David Maroto, A New Novel: Bjarne Melgaard, Purloined - A Novel by Joseph Kosuth

Dan naar het Fotomuseum, alwaar ik niet binnen mocht, je moet je slot boeken … etcetera.

Dan naar Fara om kranten te lezen.

Dan merken dat ik mijn sjaal kwijt ben, dan terugrijden en mijn sjaal platgereden terugvinden.

Dan Falafel eten bij Israel.

Dan rijden naar Panoply waar ik dat boek over kanker kocht voor Fara, en voor mij een kleine uitgave van Hollywood Babylon door Dell. Dan De groene waterman, dat boek van Petra en Hans over porno was er nog niet. Onderweg kwam ik Max tegen die mij vertelde dat zijn nichtje een boek had gepubliceerd over cultheld Roger van de Velde, ‘Deze wereld is geen ergernis waard’

Niet gekocht bij Panoply, De wilde gave van Guin, Pulp USA van Jan Cremer, Sneeuwwitje van Barthelme, Tadeusz Prejzner - Spacer Brzegiem Morza, Being and Event van Badiou, Culture and the Crowd, Thinking the Twentieth Century, Nietzsche and the Vicious Circle.

RIP Richard Corben (1940 – 2020)

Richard Corben was an American illustrator and comic book artist.

I liked his coloring.

Here the short film Neverwhere, from the film Heavy Metal.

He said sweet things about my hero Tanino Liberatore's creation RanXerox.

Sylvia Wenmackers and Paul Verhaeghe with Werner Trio on climate denial, antivaxxers

Bewustzijnsvernauwend, bewustzijnsverruimend, Elektronisch Nieuwsarchief, Danny Ilegems, Tom Barman, lofzang, Ghirri, Guidi, Gruyaert, Israel-Morocco relations, Raphael Enthoven, racistisch antiracisme, Karen Attiah, Adam Nossiter, Segolene Royal, Franse jacobinisme, Amerikaans liberalisme, werkwoordenwiel, Yannick Vercauteren, Cholitas, Lachaert Dhanis bankbiljet, Koenraad Goudeseune, van zijn pen leven, Keith Doeling, gevoel voor ritme, Bart Beirlant , appeasers jegens Erdogan

RIP Harold Budd (1936 – 2020)

Harold Budd was an American composer working primarily in ambient music.

His two collaborations with Brian Eno, 1980's The Plateaux of Mirror and 1984's The Pearl, established his trademark atmospheric piano style.

Baikal, women of Sparta, Alain Vincx, Sodoma van Frederic Martel, bodycam, instrumentendecreet, poppenrover

Over het perverse genoegen dat ik heb om in 30km per uur straten, en dat zijn ze in principe bijna allemaal, maar ik doe het het liefst in straten waar het ook op de grond geschilderd staat.

Als een tegenligger veel te snel op me komt afgereden, rijk ik midden van de weg recht op ‘m af. Tot die auto stopt of zodanig snelheid mindert tot ik er voorbij kan. En als er toch voldoende plaats is om een auto veilig te laten passeren, wijs ik hem op de dertig per uur tekens en maan aan tot trager rijden.

Na jaren in Antwerpen gekoeioneerd geweest te zijn door auto’s, is het tij aan het keren en je merkt dat het de auto’s irriteert. Het doet me immens veel deugd.

José Saramago: "Als de omstandigheden zo bepalend zijn voor de mens, laat ons dan die omstandigheden meer menselijk maken" -- in Dirk van Duppen.

"Hier ook blijkt het grote verschil met de intenties van Montaigne , die niet over zichzelf schreef uit bekentenisdwang , maar ... Het vernieuwende aan de Bekentenissen moet derhalve worden gezocht in de omstandigheid dat Rousseau de ..."--De Revisor 1997

P.F. Thomése

De uitvinding van de bestseller Enkele overpeinzingen bij de Bekentenissen van Rousseau

Heeft de blockbustertentoonstelling afgedaan? Nicky Aerts vraagt het aan Olga Van Oost van FARO. Karel De Sadeleer stelt zijn debuutroman Messentrekkers voor en Christophe Vekeman las de Zwitserse schrijfster Annemarie Schwarzenbach.

"De 18de eeuwse zogenaamde School van het Natuurrecht (of ook wel: Recht van de Rede, Vernunftrecht) vulde het ... Daneau, Hugo de Groot, Hobbes, Locke, Rousseau, Dalloz, Tydeman, Pestel, e.a.) waarbij zij zich in hun rekwesten, ..."--Het kopijrecht: 16de tot 19de eeuw (2016) Chris Schriks

"Het discours over natuurrechten , in de geschriften van Hobbes , Locke en Rousseau , aarzelde tussen psychologische dooddoeners zoals ' elk levend wezen is erop gericht om zichzelf in stand te houden ' en morele geboden van de soort ..."--De rechten van anderen (2007) Seyla Benhabib

Beknopte geschiedenis van het begrip natuur (1970) by Harmen Vos

Willy Coolsaet

Over bekentenissen

Onlangs schreef ik hier op bewonderende toon over de openhartige verhalen van twee vrouwen in onze nationale pers. Zij spreken daar vrijuit over hun liefdesleven. Een van die vrouwen heeft ondertussen een open brief naar die andere gestuurd om te reflecteren over het hoe en waarom van hun ontboezemingen. Benieuwd of die ander gaat antwoorden.

Ik weet niet of het door hun voorbeeld komt, of ik dat verlangen al langer heb, maar ook ik heb zin het brakke land van mijn gevoelens om te ploegen, door te spitten en te zien wat ik daar kan vinden … te wikken en te wegen ... te beslissen welk deel van dat gewoel ook nog aan 'de ander' – aan u dus – toonbaar is.

Dat soort bekentenisliteratuur begon bij de Franse filosoof Michel de Montaigne. Blaise Pascal vond dat maar niks noemde diens wereldberoemde ‘Essais’, “dat idiote project van hem om zichzelf af te schilderen”

Nochtans bleef het bij Montaigne allemaal nogal braafjes.

Jean-Jacques Rousseau, de man van de ‘Bekentenissen’, het boek dat het genre bekentenisliteratuur definieert, zei daarover op zijn beurt:

“Ik heb altijd moeten lachen met de gespeelde naïviteit van Montaigne die terwijl hij doet alsof hij zijn fouten toegeeft er eigenlijk goed voor zorgt zichzelf alleen maar van de beste kant te laten zien; terwijl ik altijd heb gevoeld – ik die mezelf altijd heb gezien, en over het algemeen nog steeds zie –als de beste der mensen, dat er geen menselijk hart is, hoe puur ook, dat niet een verfoeilijke ondeugd verbergt.’

Elk menselijk hart verbergt dus een verfoeilijke ondeugd. De verleiding is groot om net over die ondeugden te spreken maar ik vermoed dat niemand op mijn slaapkamergeheimen zit te wachten.

Ook ik ben sinds enige tijd weer single. Ook al betrof het een parodierelatie waar de woorden die we konden wisselen schaarser en schaarser werden, de draad waar we de dingen aan konden ophangen dunner en dunner en het verhaal magerder en magerder, toch ervaar ik het wegvallen ervan als een gemis.

Een van de perverse neveneffecten van een relatie is dat men gaat ‘inkakken’, dat is het woord dat de Nederlanders gebruiken voor het ‘gezellig samen op de bank zitten en series kijken,’ of ‘zwijgend tegenover elkaar zitten op restaurant’ en ‘niet echt zin meer hebben in seks maar het toch maar doen.’ Voor alle duidelijkheid, samen series kijken heb ik nooit gedaan, ik heb vijf jaar geleden toen ik een gouden ring voor mijn eigen ringvinger kocht, mezelf trouw gezworen, dus dat zat er echt niet in.

Omgekeerd leiden afgesprongen relaties tot harder denken, harder leven en meer doen. Het noopt tot actie, tot gouden ringen kopen en trouwen met jezelf; het noopt tot reflectie, tot nadenken over de aard van relaties, vorige, huidige en toekomstige, hun functie en hun inwisselbaarheid; nadenken over wie je kan krijgen en wie niet en waarom je hen zou willen; over de aantrekkingskracht van ‘celles qu'on n'a pas eues’; over de wreedheid van de liefde waarin ieder evenveel dader als slachtoffer is; over jezelf, over de laffe streken waar de liefde net zoals de oorlog schijnt toe uit te nodigen; over hoe je elkaar in een relatie vooral niet in gelijke munt hoeft te betalen en over hoe de liefde een markt en een strijd is.

Maar het zou wat raar zijn, mocht het bij nadenken blijven.

Vandaar.

Kunst of pornografie? Een filosofische verkenning (2020) is a book by Petra Van Brabandt, Hans Maes

Roger Deberdt stief. Hij werd 91. Hij was de bekendste gerechtspsychiater van ons land.

Zijn laatste zaak was Kim de Gelder en hij oordeelde toen dat de man die in een crèche baby's en oppassers vermoordde, toerekeningsvatbaar was. Dat bleek achteraf manifest fout en vele jaren later werd De Gelder alsnog geïnterneerd.

Omdat hij wist dat De Gelder zijn laatste zaak was, schreef hij nog snel een boek, 'De gezichten van de misdaad' (2013) waarin hij wild om zich heen schopte.

Hij propageerde daarin het soort psychiatrie die hij in de jaren vijftig moet hebben aangeleerd waarin therapie nergens goed voor is, "hoe meer therapie je geeft, hoe vaker die mensen aan de verkrachting herinnerd worden. Sommige therapieën richten meer kwaad dan goed aan bij de slachtoffers".

Het soort psychiatrie waarin "ADHD, autisme, epilepsie, slaapseks" niet bestaat, of hoogstens "nepaandoeningen" zijn als "uitleg voor een misdrijf .... absolute onzin ... trucs van advocaten en psychologen."

Deberdt werd in De Morgen en De Standaard gespaard.

Over de doden niets dan goed?

Neuh.

De dood van iemand, lijkt mij net een moment om streng te oordelen.

Bad Bunny, Vlaanderen excelleert?! , Freddy Tsimba Een heel vreemd artikel in DS over dat er in Vlaanderen nog meer dan genoeg grond is waar een ziekere Isabelle Loris, Mercedes Van Volcem aan het woord komen.

Stijn Ledegem heeft het over de moslimexecutieve.

Cicero zegt: Numquam naturam ..

Islamlogica KDG teacher met een ’t Scheldt cartoon.

Beledigd door: cartoons en kritiek;Niet beledigd door: Onthoofding, verkrachting, zelfmoordaanslagen, pedofilie, eerwraak, gijzeling, genitale verminking, mensen in brand steken. The Mohammed drawing is from Charlie Hebdo.

De Frans-Marokkaanse schrijver Tahar Ben Jelloun vermeldt in zijn roman ‘Weggaan’ hoe een moeder uit Noord-Afrika haar zoon telkens in het oor fluistert:

‘Als je groot bent, zul jij dokter worden of ingenieur, dan neem je me mee op reis, eerst naar Mekka, dan naar Caïro, ik zal zo graag het land van Farid Al Atrach en Oum Kalsoum bezoeken, jij zult zijden stoffen voor me kopen, ik zal dan een heel nieuw leven leiden, het leven van een koningin, een koninginnetje zonder kroon, zonder koning, jij bent mijn prins, jij zult altijd mijn prins zijn, doe dus goed je best op school, breng mooie cijfers mee naar huis, wees een goede zoon, je zult voor altijd en eeuwig mijn zegen krijgen.’

In Kemzeke ging de Verbeke Foundation weer open, zonder meer een van de fijnste musea van België.

Dertien jaar geleden opgericht door Geert Verbeke, die er zijn transportbedrijf voor verkocht, het is een speeltuin voor gekke uitvinders en visionaire veelmakers.

Je vindt er bizar werk van rottende-beesten-kunstenaar Martin uit den Boogaard, opgezette dieren uit de Zoo van Antwerpen, wilgenstructuren, kinetische kunst, een serre die ze het strand noemen waar vroeger de kosmopolitische kippen van Koen Vanmechelen eieren broedden en de strandbeesten van Theo Jansen vrij rondliepen, een grote collectie surrealistische collages, en voor de gelegenheid, een retrospectieve van de Pools-Antwerpse kunstenaar Albert Szukalski (1945-2000).

Aan die Szukalski had ik vroeger eigenlijk altijd een hekel. Dat komt door een type werk waar hij eeuwige faam mee verwierf: hang wat doeken gedrenkt in plaaster rond een mens, verwijder de mens, maak een afgietsel van dat doek, zet dat doek ergens en doe alsof het spoken zijn. Je vindt daar een voorbeeld van in het Middelheim Beeldenmuseum naast het Braempaviljoen. Ik vond dat altijd flauw werk maar nu, in het geheel van zijn oeuvre, vind ik het oké.

Neem naar Verbeke vooral je kinderen mee. Jongens en techniek. Meisjes en techniek. Je weet wel. Kunst met een kleine ‘k’. Maar de 'V' van verwondering is echt wel pagina-vullend 50 punts.

Op de foto: de gigantische 'Phoenix' van Raphaël Opstaele (1934 - 2018). Ze meet elf meter, is van hout, weegt twee en een halve ton en dateert al uit de jaren tachtig. Ze is prachtig. Heel mooi geverfd, solide, majestueus … je zou denken een woestijnjaknikker maar het is een medaille-machine en je slaat er medailles mee van 33 op 33 centimeter.

RIP Howard Wales (early 1940s - 2020)

Howard Wales was a keyboardist best known for his collaborations with Jerry Garcia in the early 1970s.

However, solo, he produced little gems such as this "Rendez-Vous With The Sun, Part. 2" on his album of almost the same name in 1976.

The tracks is also included in DJ Harvey's cult mix "Sarcastic Disco Volume 2" which you will find on Soundcloud.

RIP and thank you for the music.

https://www.youtube.com/watch?v=ADckuZsQmaE&ab_channel=GotYouFish

Leendert Louwe Kooijmans kan het primaat van het matriarchaat of van het patriarchaat nog bevestigen, noch ontkennen.

“Door recht te doen spreken via het buikgevoel” vraagt Douglas De Coninck zich af naar aanleiding van de zeer lange assisenzaak die gaat komen na 22/3.

Oussama Atar is nu bevestigd Abou Ahmed te zijn. Zijn zus zei nog:

"Mon petit frère n'est pas un terroriste. Mon petit frère n'est pas un assassin. Il n'est même pas un bandit. Mon petit frère Oussama est un innocent. C'est un jeune homme intelligent et bien éduqué qui avait avait des rêves pleins la tête."--"Oussama ATAR Manif 09-10-2010 (MedianeTV)" https://www.youtube.com/watch?v=8CPKNoQ6-pc&ab_channel=oussamaAtar, 6:30

Tweehonderd aanwezigen op de begrafenis van Abdoullakh Abouyedovich Anzorov. Is hij een martelaar in Tsjetsjenië?

“La peur van changer de camp » was een uitspraak van Macron, die is hem daarna nog heel lang kwalijk genomen.

Florence Parly over augmented soldiers. 6G?

Een zoekopdracht naar man, in het Engels, moet dat ook vrouwen opleveren in de resultaten omdat man in het Engels ook een hyperoniem is voor mens in het algemeen, en vrouwen vallen daar ook onder.

Raf Njotea twijfelt naar aanleiding van de veroordeling van Riss van “laf links” over zijn positie in de grijze zone tussen VVM en antidiscriminatie. Cancel culture. Probleem?

Spanish Guitars

"On another location of the literary scale , French author the Marquis de Sade , purportedly influenced by the scent of chestnut candles , wrote a short story called “ La Fleur de Châtaignier . ” In the text , a young girl embarrasses a young priest ."--The Semen Book (2001) by Vivien Marx

It is one of the stories of Historiettes contes et fabliaux

See Sade and olfaction

A Whore Venerated by a Fool (c. 1530) is a print by Hans Brosamer as shown in The Myth of Matriarchal Prehistory (2000) by Cynthia Eller

RIP Peter Bürger (1936 - 2017), author of Theory of the Avant-Garde (1974) and Matei Călinescu (1934 - 2009), author of Five Faces of Modernity (1977).

'Bloed en honing'

Jozef Wittlin Karen Billiet

Wat bezielt oerconservatieve verdoken homo’s? 4 dec 2020, DM, Fernand van Damme

Beste redactie,

Mijn eerste indruk bij het lezen van dit artikel over József Szájer was dat het druipt van de homofobie. Ik heb het herlezen en blijf bij mijn standpunt. Uw schrijver opent met een citaat van Hitchens over hoe – telkens als die een politicus hoort met een hevig anti-homo discours – hij op zijn horloge kijkt en zich afvraagt hoe lang het gaat duren eer hij die persoon beplast met een verlopen VISA-kaart in een toilet gaat aantreffen.

Hij heeft het dan over dit citaat:

‘Whenever I hear some bigmouth in Washington or the Christian heartland banging on about the evils of sodomy or whatever, I mentally enter his name in my notebook and contentedly set my watch. Sooner rather than later, he will be discovered down on his weary and well-worn old knees in some dreary motel or latrine, with an expired Visa card, having tried to pay well over the odds to be peed upon by some Apache transvestite.’

Oké, Hitchens was zelf gay. Dat geeft hem bepaalde rechten als hij over de gay community spreekt Het kan zijn dat uw schrijver ook gay is, maar hij staat er in elk geval niet voor gekend.

Maar dan gaat uw schrijver verder dat er in Brussel een bacchanaal was, ‘met de klemtoon op anaal’.

Serieus DM?

En dan opeens vanuit het niets: ‘voor zover bekend waren er geen ‘golden showers’ (vorm van plasseks)’. Draagt die vermelding over het niet bevestigd zijn van ‘golden showers’ iets informatief toe aan het artikel of komt het eerder over als … kijk eens met welke vieze praktijken die gays allemaal mee bezig zijn?

Hetzelfde met dat Tom Lanoye te citeren ‘Pak me dan als je kan!’ Met ‘pakken’ in twee betekenissen’. Zo plat!

Het enige wat nog een beetje ernstig was iets slimmig te zeggen over geïnternaliseerde homofobie en zelfhaat (Alexis Dewaele).

Ook bij herlezing zie ik in dit artikel meer seksonvriendelijkheid en seksnegativiteit dan DM lief zou mogen zijn. Ik vind het echt gewoon met homo’s lachen. Of erger nog … de toon van heel het artikel is … we lachen gewoon met elke non-standaard vorm van seks … elke vorm die afwijkt van het missionarishouding-konijnenseks-op-en-neer rampetampen.

Dat is echt jammer.

Bhasar Char, Airbus A400M, Primark, Holslag, RCEP, local economy, protectionism, password manager, pestbelasting, SmartMove, Johan van Braak, centrale toetsen, Effi Eitam, Holocaust, Newton manuscript, slecht karakter, Daan Borloo, Latem Leven, BAM, Roy Lichtenstein, Alice Coffins, Le Génie lesbien, Kaouthar Darmoni, matriarchy

Recentelijk liet de opmerkelijke Kaouthar Darmoni in de Belgische pers optekenen:

“Je moet weten dat veel van die oude culturen matriarchaal waren. Vrouwen hadden evenveel toegang tot de macht als mannen.”-- Kaouthar Darmoni.

Dat is niet waar natuurlijk, er zijn eigenlijk geen matriarchale oude samenlevingen geweest.

Dat wil niet zeggen dat de feministische strijd niet legitiem is, je hoeft er alleen geen fictief verleden bij te verzinnen.

Hoewel het wel leuk is om over al die gediscrediteerde theorieën te lezen, dat wel.

En het goede nieuws is ook, en dat wordt wel al eens over het hoofd gezien, dat we nu nog het meest in een matriarchale maatschappij leven dan ooit ever in de geschiedenis. Vrouwelijke eigenschappen werden nooit eerder zo geloofd als nu.

Meer weten: Check 'The Myth of Matriarchal Prehistory' (2000) van Cynthia Eller

"Tegenwoordig wordt 'een karretje vergeten nemen in de winkel' aanzien als een kwaadaardige, criminele daad."

“Adil heeft zich domweg te pletter gereden”— Mark Elchardus.

Ann Pettifor: “Het wordt fascisme of een nieuw duurzaam economisch systeem.

‘De kans bestaat dat wanneer we binnen 50 jaar naar deze periode terugkijken, we niet zozeer aan het coronavirus denken, dan wel aan het moment waarop we massaal begonnen gecontroleerd te worden door onze overheden.‘ --Yuval Noah Harari El País, Nov/Dec 2020

See also

• User:Jahsonic/Sandbox archives