User:Jahsonic/Weggegooide stukken uit 'Intersectionalismewaan', een recensie van 'The Madness of Crowds'  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

(Difference between revisions)
Jump to: navigation, search
Revision as of 16:16, 27 January 2021
Jahsonic (Talk | contribs)

← Previous diff
Revision as of 16:18, 27 January 2021
Jahsonic (Talk | contribs)

Next diff →
Line 36: Line 36:
En waarom is Germaine Greer niet langer feminist? Omdat ze een [[TERF]] is. En waarom is Germaine Greer niet langer feminist? Omdat ze een [[TERF]] is.
-:"Because this isn’t what is actually on the Antiracists’ mind. The call for people to soberly “acknowledge” their White Privilege as a self-standing, totemic act is based on the same justification as acknowledging one’s fundamental sinfulness is as a Christian. One is born marked by original sin; to be white is to be born with the stain of unearned privilege."+:"De oproep aan mensen om hun Witte Privilege nuchter te erkennen als een op zichzelf staand, totemische daad is gebaseerd op dezelfde rechtvaardiging als het erkennen van iemands fundamentele zondigheid als een christen Men wordt geboren gemerkt door de erfzonde; blank zijn is geboren worden met de smet van onverdiend privilege. "--vertaling van "[[Antiracism, Our Flawed New Religion]]", 07.27.15, [[John McWhorter]] [https://www.thedailybeast.com/antiracism-our-flawed-new-religion]
- +
-:"De oproep aan mensen om hun Witte Privilege nuchter te erkennen als een op zichzelf staand, totemische daad is gebaseerd op dezelfde rechtvaardiging als het erkennen van iemands fundamentele zondigheid als een christen Men wordt geboren gemerkt door de erfzonde; blank zijn is geboren worden met de smet van onverdiend privilege. "+
Al dat praten over gelijkheid doet ook denken aan de standaardillustratie om gelijke kansen en gelijkheid te illustreren. Die illustratie toont drie mensen die proberen over een schutting naar een honkbalwedstrijd te kijken. De mensen hebben verschillende lengtes, dus de kortere mensen kunnen eigenlijk niet over de schutting kijken. In de eerste van twee afbeeldingen hebben alle drie de mensen één kist om op te staan. Er is "gelijkheid" omdat iedereen hetzelfde aantal kratten heeft. Hoewel dit nuttig is voor de middelhoge persoon, is het niet genoeg voor de kortste en overbodig voor de langste. In de tweede afbeelding is er daarentegen "equity" - elke persoon heeft het aantal kratten dat hij nodig heeft om volledig van het spel te genieten. Al dat praten over gelijkheid doet ook denken aan de standaardillustratie om gelijke kansen en gelijkheid te illustreren. Die illustratie toont drie mensen die proberen over een schutting naar een honkbalwedstrijd te kijken. De mensen hebben verschillende lengtes, dus de kortere mensen kunnen eigenlijk niet over de schutting kijken. In de eerste van twee afbeeldingen hebben alle drie de mensen één kist om op te staan. Er is "gelijkheid" omdat iedereen hetzelfde aantal kratten heeft. Hoewel dit nuttig is voor de middelhoge persoon, is het niet genoeg voor de kortste en overbodig voor de langste. In de tweede afbeelding is er daarentegen "equity" - elke persoon heeft het aantal kratten dat hij nodig heeft om volledig van het spel te genieten.

Revision as of 16:18, 27 January 2021

Related e

Wikipedia
Wiktionary
Shop


Featured:

Eerste kladversie van bespreking van The Madness of Crowds

De uiteindelijke versie staat op: https://www.liberales.be/teksten/2020/6/14/the-madness-of-crowds-2019-van-douglas-murray-een-recensie-door-j-w-geerinck

Intersectionalismewaan.

Start klad

Ik vertel het altijd zo.

Ik heb drie groenlinkse dochters.

Mijn dochters horen tot de linkse kerk. Dat is een term die voor het eerst door Pim Fortuyn gebruikt werd maar dat doet nu niets ter zake.

Die contradicties zijn ontstaan omdat links het witte arbeiderspubliek als natuurlijke bondgenoot opgegeven had. De deplorables zoals Hillary Clinton het stelde.

In zijn laatste boek The Madness of Crowds, tracet Douglas Murray het achterlaten van de deplorables door links heel precies tot het intersectionalisme en haar geestelijke voorvaders Ernesto Laclau en Chantal Mouffe.

In het boek dat Laclau en Mouffes denken kristalliseerde en dat sindsdien zowat de bijbel van nieuw links geworden is met bijna twintigduizend keer geciteerd, namelijk dat “het klassenpolitieke bewustzijn blanke arbeiders in Groot-Brittannië overbepaald wordt door ofwel racistische of antiracistische opvattingen” die “uiteraard belangrijk zijn voor de strijd van migrantenarbeiders”

Zoals u weet, ik ben een liberaal. Zelfs een beetje een libertariër en zelfs een anarchist. Zo werd ik onlangs in de onze Ardennen nog tijdens het liften staande gehouden omdat ik liftte. Ik vond dat vreselijk. Ik dwaal af. Een liberaal staat voor vrijheid. Bewegingsvrijheid maar ook vrijheid van kleding, van gedragingen, van mening, van denken. Dus in alles wat ik hieronder zeg, zoek ik geen actieve beperking. Ik wil alleen een diagnose stellen. Dat doet Murray ook.

Ik ben geen Hegeliaan, verre van, maar het vergt niet veel moeite om de geschiedenis als een slinger in een klok te zien, als een wip die de ene dan weer de andere kant opgaat. Er moesten correcties uitgevoerd worden, maar wat als er totale gelijkheid wordt bereikt? Zal dat het voorgespiegelde walhalla, het nirvana opleveren? Of maakt iedereen elkaar maar een beetje gek. Jij weet, als je op je 20ste geen communist bent heb je geen hart, en op je vijftigste geen kapitalist, dan heb je geen verstand.

Het vorige boek van Murray, The strange death of Europe, over de migratiecrisis van 2015, las ik nog niet. Ik begon met de Madness of crowds.

Let wel, ik ben fan van de moderne liberale rechtstaat, als dat niet bestond zou dat uitgevonden moeten worden. Tegelijkertijd is het het slechtst mogelijke systeem met dien verstande dat alle andere systemen nog slechter zijn.

Wokeness is een systeem dat doet besluiten dat sommige zwarten niet langer zwart zijn en sommige gays niet langer gay. Bovendien zijn sommige langgevestigde feministen niet langer feminist.

Over wie gaat het? Peter Thiel is oprichter van PayPal en gay. Toch ondersteunt hij Donald Trump. Dat was de aanleiding voor een Amerikaanse academicus een opiniestuk te schrijven waarin hij stelde dat Thiel eigenlijk niet meer gay was. Zijn besluit? “Thiel is een voorbeeld van een man die met andere mannen vrijt, maar geen gay man.” Hij verzuimde immers de strijd van mensen die hun identiteit wél wensten omarmen. Identiteitsdenken dus.

En waarom was Kanye West niet zwart meer? Dat ging zo. Ergens in zijn bizarre carriere, spreekt West zich lovend uit over een zwarte conservatieve politica en dat leidt uiteindelijk tot een ontmoeting met Donald Trump en een foto van West met de infame MAGA pet op. Make America Great Again. Waarop de schrijver en activist Ta-Nehisi Coates een opiniekstuk schrijft voor The Atlantic met de veelzeggende titel “I’m Not Black, I’m Kanye Kanye”, de ondertitel luidt “West wants freedom—white freedom”, West wil vrijheid, witte vrijheid. Als zwarte man kan je je nog altijd niet los zien van de desastreuze gevolgen van de trans-Atlantische slavenhandel. Een commentator zoals John McWhorter heeft daar heel wijze dingen over geschreven, namelijk dat antiracisme de nieuwe religie is.

En waarom is Germaine Greer niet langer feminist? Omdat ze een TERF is.

"De oproep aan mensen om hun Witte Privilege nuchter te erkennen als een op zichzelf staand, totemische daad is gebaseerd op dezelfde rechtvaardiging als het erkennen van iemands fundamentele zondigheid als een christen Men wordt geboren gemerkt door de erfzonde; blank zijn is geboren worden met de smet van onverdiend privilege. "--vertaling van "Antiracism, Our Flawed New Religion", 07.27.15, John McWhorter [1]

Al dat praten over gelijkheid doet ook denken aan de standaardillustratie om gelijke kansen en gelijkheid te illustreren. Die illustratie toont drie mensen die proberen over een schutting naar een honkbalwedstrijd te kijken. De mensen hebben verschillende lengtes, dus de kortere mensen kunnen eigenlijk niet over de schutting kijken. In de eerste van twee afbeeldingen hebben alle drie de mensen één kist om op te staan. Er is "gelijkheid" omdat iedereen hetzelfde aantal kratten heeft. Hoewel dit nuttig is voor de middelhoge persoon, is het niet genoeg voor de kortste en overbodig voor de langste. In de tweede afbeelding is er daarentegen "equity" - elke persoon heeft het aantal kratten dat hij nodig heeft om volledig van het spel te genieten.

Murray zegt, er is geen mannelijk equivalent, maar wat met de pick-up artist industrie?

Terwijl ik dit schrijf laat de bekende strafpleiter Sven Mary zich ontvallen dat hij na een valse beschuldiging van grensoverschrijdend gedrag, hij besloten heeft geen vrouwen meer in dienst te nemen. Je verwacht zoiets komen vanuit strikt religieuze hoek, niet vanuit een bekend advocaat in een seculiere maatschappij.

No man shall be left behind.

...

Ik overdrijf maar we mogen het toch niet zo instrumenteel zien. Toen ik jong was, was er een film, Soylent Green, hij is van 1973. Ik was acht of negen toen hij uitkwam en ik herinner me nog haarscherp hoe Jo Röpcke hem aankondigde.

Het is het jaar 2022 en New York is met 40 miljoen inwoners zwaar overbevolkt. Voedsel als groente, vlees en fruit zijn schaars en extreem duur, evenals luxe producten zoals zeep en schoon warm water. Het overgrote deel van de bevolking is arm en eet alleen in fabrieken gemaakte soylent, gemaakt door 'Soylent Incorporated'. Soylent bestaat in de vormen rood, geel en - het zeldzame want kwalitatief beste - groen. Het is smaak- en geurloos, in oplopende mate voedzaam en wordt verkocht als kleine vierkante wafeltjes.

In die maatschappij worden oude mensen aangemoedigd euthanasie te plegen, hulp bij zelfdoding wordt het ook daar genoemd. De mensen worden ontvangen in een prachtig stadionachtig gebouw, gevraagd naar hun favoriete kleur, favoriete muziek die hen op hun laatste reis zal begeleiden. Op het einde komen we te weten waar die groene wafeltjes van gemaakt worden, van de geëuthanaseerden.




Unless indicated otherwise, the text in this article is either based on Wikipedia article "Jahsonic/Weggegooide stukken uit 'Intersectionalismewaan', een recensie van 'The Madness of Crowds'" or another language Wikipedia page thereof used under the terms of the GNU Free Documentation License; or on research by Jahsonic and friends. See Art and Popular Culture's copyright notice.

Personal tools