User:Jahsonic/Sandbox archive 43  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Jump to: navigation, search

Related e

Wikipedia
Wiktionary
Shop

Featured:

<< previous next >>

Gisteren koortsachtig gaan slapen met de bedoeling vanochtend in bed te blijven liggen en ‘Bloedroes’ (2016) uit te lezen. Om half zeven al wakker worden en het niet in bed uithouden en om acht uur al op de stoep van de Pain quotidien staan om twee roggebroden op te pikken. Ongesneden. Zo min mogelijk gesneden. Dan verder, over de Leien, door de Leopoldstraat, door de kippenkramen van de Vogelenmarkt, langs de Schelde, overal personeel om het corona-afval van de vorige nacht te ruimen, het uitgaansleven heeft zich verplaatst naar de open publieke ruimte. Heel de stad stinkt naar de pis want nergens zijn toiletten. Verder langs de Schelde, langs het Droogdokkenpark waar gisterennacht een illegaal feest ontruimd werd, langs het bankje aan de vloedlijn van de Schelde dat ik er gisteren ontdekte en verder … in mijn boekentas ‘Bloedroes'! Ik moet dat boek uitlezen, ik wil erover vertellen. Ik rijd naar mijn geheime plek.

Men zegt wel eens dat een beeld duizend woorden waard is. Het omgekeerde is minstens even waar. Een enkel woord opent universa, roept hele werelden op. Je wil niet weten wat ‘suctusstupratio’ betekent maar als je het zoekt vind je een minuscuul wormgat, een heel klein piepgaatje naar weer een ander universum dat eigenlijk hetzelfde als dat van ‘Bloedroes’ zal blijken te zijn. Er is een andere wereld maar hij zit in deze. Ik kan u niet zeggen wat dat woord ‘suctusstupratio’ betekent maar ik kan u wel vertellen dat het beelden oproept die als onwelvoeglijk, onbetamelijk en onfatsoenlijk zullen ervaren worden.

Af en toe komt er in België een interessant boek uit, een boek waar ik wild van word, dat zo interessant is dat ik de indruk heb dat ik het zelf geschreven zou kunnen hebben, zo’n boek is ‘Bloedroes’.

Het zijn boeken die werelden, hele universa ontsluiten, boeken die erin slagen stukken van mijn encyclopedie aan elkaar te breien; dankzij 'Bloedroes' is er nu een tunnel van ‘Writing on drugs’ (1999) naar ‘Langs de afgrond’ (2020), vanaf nu zijn die twee boeken onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Snel enkele punten want ik sta op het punt vertrekken naar de bossen. Het sublieme is een vrijetijdsesthetica. Er moet afstand zijn maar niet teveel. Burke vertelt dat elk theater leegloopt als men vertelt dat men in de nabijheid een executie zal plaatsvinden. Kant vertelt over zijn rotsen. Zelf schreef ik ook een paper over 9/11 als kunstwerk met het sublieme als rode draad. Jan Verplaetse vult er een heel boek mee.

Verplaetse geeft een theoretisch kader voor horror en waarom we ervan houden maar verzuimt den groten Aristoteles te vermelden. Maar het woord dat hij gebruikt is 'huivergenot'. Wat een woord! Google het en je krijgt negen hits. Slechts negen. Hoe mooi. Hoe zuiver.

Ondertussen zit ik op mijn lievelingsplek aan de Schelde. Mijn geheime plek. Aan die droogdokken, die zes droogdokken die er als uitgegraven amfitheaters naast elkaar op water wachten. Tien of vijftien jaar lang was deze plek ontoegankelijk en nu vond ik een geheime ingang. Er rijdt een auto langs, ik voel me niet betrapt. De man stapt uit en stelt zich voor, werkt er aan een boot. Charmante zeiler. Man van De Rupel. Ik krijg koffie en lees voort.

Over het Mangalicavarken. Over ‘Murder as one of the fine arts’ (kende ik al). Over het meisje Maria Salis, het woord ‘bloedeloos’, over het ‘mysterium tremendum’, over het huiveringwekkende. Ik moet opzoeken waar dat woord ‘huiver’ vandaan komt, noteer ik. Over heckrunderen over de Oostvaardersplassen, over het boek ‘Hamburgers in het paradijs’, over Malaparte en zijn boek over bloed. Over Jan Verplaetses slechte muzieksmaak.

Ik praat weer met Jan, ondertussen ken ik zijn naam, Jan van De Rupel, weer een Jan. Over zijn zeiltochten die meer dan een half jaar duren. Over zijn zonen. Over de vrouwen.

Ik lees verder in ‘Bloedroes’. Ik nader het slot. Ik zie dat de auteur Jan Verplaetse iets wil afsluiten. Hij komt tot de vaststelling dat we bloed helemaal niet kunnen ruiken en dat we van bloed niet in een roes geraken, dat daar geen empirisch bewijs voor is en dat hij iets wil loslaten, een pad wil verlaten en ik denk, doe dat niet Jan, ga verder op uw pad, “transcend and include”, overstijg en omarm. Ga verder en neem alles mee. Sommige dingen zullen op de achtergrond geraken maar zullen altijd deel van u uitmaken. Verzoen u met uw liefde voor het lugubere. Ga voort en neem mee. Leg andere accenten. Je deed dat al, je ruilde die onnozele new wave van de Sisters of Mercy in voor Atom van Uwe Schmidt. Goed bezig!

Voor ik vertrek de mooiste zin uit het boek: "het verlangen naar minder beschaving is even oud als de beschaving zelf."

Ik ga naar de bossen.

  1. JWG2021 16/52
Weggegooid

Nakijken en vergelijken met wat er nu op FB staat

“Slaap je,” vroeg ze.

Ik twijfelde of ik zou antwoorden.

Het is al de zoveelste imaginaire vrouw die ik deze week uit mijn bed moest gooien.

Mijn moeder is aan het aftakelen. Ik weet niet goed hoe ik daarmee moet omgaan.

Wij noemden ons grootmoeder mémé. Vader en moeder noemden wij vake en moeke. Wij komen uit het Waasland. Raymond, de grootvader, werd na de Tweede Wereldoorlog uit zijn burgerrechten ontzet. Er is niemand aan wie ik daar nog uitleg over kan vragen, behalve aan ons moeder dus ik bel haar.

Raymond?

Wat die had uitgespookt in de oorlog?

Niks speciaals. Hij deed mee aan meetings. Hij vond het allemaal wel goed zoals het was. Hij was ook van de gedachte “Ordnung muss sein.” Heeft hij na de oorlog in den bak gezeten?

Nee dat niet. Hij werd wel uit zijn burgerrechten ontzet, dat wel. Een vriend van hem had wel gevangenisstraf gekregen, allee hoe heette die nu weer.

Er volgt een gesprek over hoe ze haar jeugdherinneringen heel scherp voor zich ziet maar recente dingen niet kan onthouden.

Ik las twee boeken tijdens de vakantie. Ik las Harold Polis, zijn boek Autonomie en ik wou echt van dat boek houden maar het lukte me niet echt. En ik las Bloedroes van Jan Verplaetse en ik werd er echt door weggeblazen. Dit is echt mijn soort boek. Het heeft me in staat gesteld een aantal stukken encyclopedie aan elkaar te breien. Ik kom voor de zoveelste keer Ernst Jünger tegen. Nu blijkt dat hij ook van drugs hield en dat hij daarover schreef.

Liefde voor het lugubere. Morgen is het terug school. Ik kan zinvol werk gaan doen, velen gaan terug naar hun bullshitjobs. Ik kijk ernaar uit. Julie Cafmeyer is met haar column gestopt, met de stille trom vertrokken. Mijn weethonger rivaliseert met een diep verlangen ergens bij te horen. Beide zet ik graag in in mijn strijd tegen de verveling, tegen het bewandelen van de fijne grens tussen tijdverdrijf en tijdverspilling. In mijn betrachting een zekere eenheid te vinden. “the old centuries have powers”

Notities bij Bloedroes van Jan Verplaetse over bloed.

Élie Metchnikoff

TMT, terror management theory

The worm in the core van William James, ingewikkelder citaat dan op het eerste gezicht lijkt

"[lichamelijkheid, boeren, scheten laten, zweten] roept bij mensen grote walging op. Alleen erotische opwinding, die erg selectief is, medische noodzaak en familiale intimiteit, kunnen de weerzin wegnemen die je normaal gezien ervaart bij al te intiem contact met het lichaam van anderen."--p. 245 , over die selectiviteit van de erotische opwinding zie ugly genitals

Je vindt woorden als schroefvast, ratodrome, thuisslacht, onherbergzaam.

Over zijn slechte muzieksmaak, Sister of Mercy op pagina 16.

Ik praat weer met Jan, ondertussen ken ik zijn naam, Jan van De Rupel. Over zijn zeiltochten die meer dan een half jaar duren. Over zijn zonen.

Over de vrouwen.

Ik lees verder. Ik nader het slot. Ik zie dat de auteur Jan Verplaetse iets wil afsluiten. Hij komt tot de vaststelling dat we bloed helemaal niet kunnen ruiken en dat we van bloed niet in een roes geraken, dat daar geen empirisch bewijs voor is en dat hij iets wil loslaten, een pad wil verlaten en ik denk, doe dat niet Jan, ga verder op uw pad, transcend and include, overstijg en omarm. Ga verder en neem alles mee. Sommige dingen zullen op de achtergrond geraken maar zullen altijd deel van u uitmaken. Verzoen u met uw liefde voor het lugubere. Je deed dat al, je ruide die onnozele New Wave in voor Atom van Uwe Schmidt. Goed bezig!

Zes prenten in dit boek: de Book frontispiece of 'De Cive', een beeld van een bloedtransfusie, Jehan Bellegambe, een glasraam in Sint Hubertus.

De ondertitel op het einde, dat onmodern geluk, dat is bloed.

Bloedroes mentions the classic painting The Blood Drinkers.

het is het soort boek dat ik ontzettend graag lees

bloed is de rode draad, en dan eigenlijk vooral over hoe bloed ons in een bloedroes kan brengen, dat we wild worden eens we het geproefd hebben

maar het gaat ook over de geschiedenis van bloedtransfusies

over bloedhonden

en over fabels als zou menstruatiebloed alles zou doen mislukken

over collectief geweld

met verwijzingen naar Thomas Mann, naar Euripides, Zola, ...

en daartussen heel slimme observaties over wat het is om modern te zijn

Doorheen deze verrassende bloedgeschiedenis vlecht Verplaetse een verhaal over moderniteit "jazz, pop-art, jeugdcultuur, seksuele vrijheid en individueel genot." (p.112)

Hij amuseert en verlicht.

Samenstellingen met bloed: bloedbad, bloeddamp, bloeddorst, bloedeloos, bloedfobie, bloedgas, bloedhuiver, bloedlust, bloedmagie, bloedmist, bloedroes, bloedrook, bloedsport, bloedtaboe, bloedvergieten, bloedverbod.

Andere leuke woorden zijn huivertheorie en huivergenot.

Die Verplaetse schreef al eens over SM in "Vrouwenpijn en mannenplezier: de antifeministische wortels van sadomasochisme in de Belle Epoque".

Carel Vosmaer (1826-1888): ‘Uit bloedroes en kruidwalm ontwakend / heet één de zegevierende.’

Hij vermeldt onder andere Peter Gay's The Cultivation of Hatred die Jerome K. Jerome's Three Men on the Bummel vermeldt over Mensur en een bloeddorstige scene waar tijden de Parijse communes twee generaals (Claude Lecomte en Clément Thomas) werden verscheurd door de menigte, in Nye 1975 in een vertaling van Butterworth 2010.

Ik las ooit, en ik kan dat niet meer terugvinden, het lijkt me altijd also het in het werk van Roland Villeneuve was, dat als je verkracht wordt door een iemand je veel kans hebt het er levend vanaf te brengen, wordt je echter verkracht door een menigte, is de kans groot dat je het met je leven bekoopt.

Burkert met zijn Homo Necans en Violence and the Sacred () van René Girard en Pollan' boek Cooked: A Natural History of Transformation

Contra Celsum on the persistence of the soul


Een erg goede passage over Kant en over wat we kunnen kennen op pagina 112.

citraatbloed

"We should be delighted that this belief has not been eradicated and we should be thankful to the people for preserving facts that have been passed down through word of mouth. Science often only confirms their truth much later through word of mouth. Science often only confirms their truth much later. There are many more things between heaven and earth than are dreamt of in our school books."--Bela Schick over menotoxin

Grenfell over I adore war

Sparagmos omofagie

Thomas Mann over het kinderoffer

Euripides The Bacchae Sparagmos scene die doet denken aan die van Zola in Germinal.

Atom Winterreise is Uwe Schmidt, geweldig dat er luistertips staan in boeken, enfin, alleen maar geweldig omdat ze getuigen van goede smaak, hoewel ik dat woord goede hier evengoed zou kunnen weglaten, het getuigt gewoon van smaak.

"het verlangen naar minder beschaving is even oud als de beschaving zelf" p 165

Wat een geweldige zin, maar misschien alleen maar omdat hij in mijn kraam past, ik ben mij daarvan bewust, het strookt met mijn wereldbeeld en mensbeeld.

Taine on the September Massacres of 1792, Clemenceau over Lecomte en Thomas. Het gaat dan over Claude Lecomte en Jacques Leon Clément-Thomas. Daar staat naar het schijnt een verslag van in Nye 1975

"the third day, the throat-slitters [égorgeurs] could no longer stop. It was the sight of blood [vue de sang] that urged them to carry on. The killing instinct is like a fire that slumbers below the ashes, but awakes at the first breath of air.19 Blood was ..."--Le crime politique et les révolutions (1892) Cesare Lombroso, Rodolfo Laschi.

« egorgeurs » « vue de sang »

Haemothymia

Thomas Claye Shaw

Salvajum ferum:

"it may contain more pathogens? Or do wolves have a surplus of salvajum or ferum, the mythical odour and taste of the wild woods and the uncivilized world?33 No one knew the exact reason, but when the Grand Wolfcatcher, Breton Baron" --"Le partage du ferum" Fabre-Vassas (1982), Hell, 1997

Bloodhounds, "Persac, Émile de La Besge, another friend of Auguis', invited the duke to his chateau for a light ... The Duke of Beaufort should have followed his intuition"

Ortega 1942 bloed maakt dronken, meditaties over de jacht

Bloodsport

Junger 1926

Mangan j a Manufactured Masculinity: Making Imperial Manliness, Morality and Militarism (Sport in the Global Society 2013



In het kader van een algemene bespiegeling over het woord ‘raar’, had ik het idee opgevat om mezelf nog een keer als vrouw te maquilleren. Een van mijn dochters heeft die wens ook vervuld maar wie nu zit te wachten op de foto in kwestie, moet ik teleurstellen, ik ga die foto niet tonen, hij verlaat mijn harde schijf niet.

Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste had het resultaat iets obsceens, ik als man van middelbare leeftijd opgemaakt als vrouw van middelbare leeftijd in een feestelijke bui; ten tweede vond ik het in het huidige politieke klimaat een heikele demarche. De vraag die je je vandaag over zo’n foto kan stellen is of je überhaupt wel het recht hebt om hem te tonen. Mag dat nog wel, je, zoals ik, die zich niet vrouw voelt, maar gewoon zin heeft om even in de huid van een vrouw te kruipen, je zo tonen, is dat niet beledigend voor wie zich als man wel vrouw voelt? In de plaats van Jan-Willem als vrouw van middelbare leeftijd in feeststemming, geef ik u een foto van Toulouse-Lautrec (1864-1901) in een gelijkaardige gemoedstoestand. Prachtig.

Het verhaaltje dat ik erbij wilde vertellen, kan ik wel nog kwijt.

Als jongeman heb ik een korte periode gehad waarin ik in het nachtleven een androgyn persona aannam. Ik had dan groen gestifte lippen, mascara en eyeliner. Geen oogschaduw denk ik, al kan ik dat niet garanderen. Zeker geen blush. Ik deed dat in navolging van figuren zoals David Bowie en David Johansen van The New York Dolls, maar The Stones deden dat ook. Als vrouw naar buiten komen of als tweeslachtig wezen, het hoorde een tijdje bij het rock and roll imago. Er was ook RanXerox, de agressieve humanoïde robot van de Italiaanse striptekenaar Tanino Liberatore (1953) die er dan wel mannelijk uitzag, maar toch groengestifte lippen had.

Toen ik mij zo als vrouw maquillerde tijdens die nachten dat ik als Hansje op zoek ging naar mijn Grietje wilde ik natuurlijk gewoon ook opvallen. Als man je als vrouw opmaken is best raar. Toen was dat raar. En vandaag is dat nog steeds raar. De vraag is of we dat nog wel raar mogen vinden.

Ik heb de indruk dat er de laatste tijd een verlangen is om het ‘anders zijn’, het ‘raar zijn’ normaal te vinden. We zijn allemaal anders en allemaal normaal. ‘Allemaal anders, allemaal Antwerpenaar’ zijn ook de woorden van een nu lopende Antwerpse bewustwordingscampagne waar ik op zich niets tegen heb.

Een vriendin vertelde me onlangs dat er aan de kassa van de plaatselijke supermarkt een extravagant stel mannen stond met heel opzichtige piercings en beide als vrouw opgemaakt. Zij, gefascineerd, kon haar ogen niet van het stel afhouden en toen het stel merkte dat het aangekeken werd, beantwoordde het haar verwondering met een blik die scheen te vragen “heb ik iets aan van u”, best agressief.

Zij, niet op haar mond gevallen antwoordde, “excuseer dat ik jullie zo aankijk, maar jullie vallen echt wel op. Ik vind het mooi hoor maar het springt wel in het oog.” Mijn vriendin en het stel maakten een praatje, kregen sindsdien een verstandhouding en begroeten elkaar nu als kennissen.

Mijn schoonvader choqueerde graag door dingen te zeggen zoals “homo’s zijn niet normaal” en hij bedoelde daarmee dat homo’s van de norm afwijken. Hij scheen niet te beseffen dat er ook vaak aan dat woord ‘normaal’ en ‘raar’ een waardeoordeel verbonden is.

Daar volg ik hem uiteraard niet in. Ik vind homo’s ook niet raar. Maar ik blijf het wel opmerkelijk vinden als mannen zich als vrouwen voordoen en mannen als vrouwen. Uiteraard vel ik daar geen waardeoordeel bij. Wie ben ik om dat te doen? Ik bedacht me trouwens deze week dat de meeste homofoben geen probleem hebben met mannen die van mannen houden en vrouwen die van vrouwen houden. Waar ze wel een probleem mee hebben – en ik speculeer – is wat ik met de term geslachtsverraad wilde aanduiden, een term van waarvan ik dacht dat ik hem uitgevonden had maar toen ik hem opzocht, al in ‘The Handmaid’s Tale’ bleek voor te komen. Het gaat dan over twee categorieën: manwijven en verwijfde mannen. Op de foto die ik u niet laat zien ben ik dus een verwijfde man.

Terug naar raar. Waarom verzet ik mij tegen het normaliseren van de categorie ‘raar’? Omdat ‘normaal’ geen betekenis heeft zonder ‘raar’. En het gaat mij dan ook niet noodzakelijk over taal alleen. Er zijn een aantal essentiële categorieën die ik graag wil behouden. Er is ‘raar’ en er is ‘normaal’. De inhoud van beide begrippen kan en zal variëren (maar niet oneindig) maar er zal altijd een norm zijn en wat er van afwijkt. De mens is een wezen dat geneigd is zich te conformeren. Dat is altijd zo geweest, dat zal altijd zo blijven. De wereld zal nooit veranderen in mensen die ‘allemaal anders’ zijn, een wereld waar er eigenlijk niemand nog ‘normaal’ uitziet, een wereld waar ‘raar’ ‘normaal’ geworden is. Daarom zal ‘raar’ altijd blijven bestaan. En maar goed ook. Want ik hou van raar. Op mijn encyclopedie heb ik de laatste 25 jaar de categorie ‘raar’ uitgediept op een pagina die de titel ‘non-mainstream’ draagt en op die pagina staan de volgende begrippen te pronken:

“aanstootgevend, alternatief, absurd, avant-garde, bizar, bovennatuurlijk, buitengewoon, clandestien, cool, curieus, donker, excentriek, elitair, erotisch, esoterisch, excessief, exotisch, extravagant, experimenteel, grensoverschrijdend, griezelig, groovy, grotesk, hermetisch, illegaal, intellectueel, irrationeel, kinky, kitscherig, lelijk, libertijns, macaber, modern, monsterlijk, mooi, obscuur, occult, omstreden, onconventioneel, ondergronds, ongerijmd, ongewoon, origineel, pervers, postmodern, primitief, raar, radicaal, revolutionair, satirisch, sensationeel, subversief, surrealistisch, taboe, tegendraads, verboden, verborgen, vreemd, vrij, wild, wonderlijk en zeldzaam.”

Die begrippen zijn bakens in de wereld van het niet-normale. Zonder het normale zijn ze betekenisloos. Gelieve ze niet te normaliseren.

Lang leve raar.

Weggegooid

Het is ook de reden dat i... ik voer een strijd de laatste tijd dat ik vind dat de woorden hun betekenis moeten (gewoon zullen eigenlijk) behouden

die strijd begon bij mijn thesis "kan porno kunst zijn"

enfin, die persoonlijke strijd is al veel langer bezig natuurlijk, maar daar explicteerde ik hem voor het eerst en het gaat eigenlijk niet eens over taal, maar over metafysische categorieën (ik zie mezelf de laatste tijd meer en meer platonist worden, tot mijn eigen verbazing)

ik schreef in mijn thesis: " Zoals na de verlichting de term obsceen (als aanduiding voor het laakbare van seksuele aard) vervangen werd door pornografie, zou in het geval van het rehabiliteren van pornografie een nieuwe term moeten gemunt worden voor iets van seksuele aard voor wat ‘elk van ons’ aanstootgevend vindt als het zijn kop opsteekt in de openbare ruimte. "

Ik zie twee tegengestelde tendensen in onze maatschappij

Er is een roep om meer gelijkheid met onder andere zo’n facebooksjabloon voor meer gelijkheid.

Anderzijds

Toen David Polfliet een maand geleden in Beveren vermoord werd nadat hij nietsvermoedend via Grindr met een aantal kwaadwillende jongemannen had afgesproken, veranderden velen op Facebook hun profiel in “Stop Homophobia” of “Love is love.” Een oproep om het aanvaarden van anders-zijn.

Dus twee tendenzen, meer gelijkheid en meer anders-zijn.


Pode Bal[1] is a short 'texticle' by Marcel Duchamp.

RIP Johanna Fürstauer (1931 - 2018)

By reading Jan Verplaetse's "Vrouwenpijn en mannenplezier: de antifeministische wortels van sadomasochisme in de Belle Epoque" (1999), came across Austrian writer Johanna Fürstauer, an Austrian writer who specialized in Sittengeschichte, a famous German euphemism for histories of the vita sexualis. Fürstauer is from the same sex researching generation as Eberhard and Phyllis Kronhausen.

Above is a picture of the cover of Eros im alten Orient (1965) on Eastern erotica, the debut of Fürstauer.

https://www.youtube.com/watch?v=E3Us-C6enA4&ab_channel=BobSwaim

L'Autoportrait d'un pornographe (1971): Bob Swaim and Roland Topor made a bit of a silly film but nonetheless not without charm.

A pornographer who makes a living by selling sexy photos is getting more and more competition from a new breed of sex shops. His understanding wife wants to help him. She suggests to take up colour photography and even offers herself as model with another man. To no avail. In the end he starts a new job as maker of mug shots.

Spinoza en het Spinozisme (Paul Janet)

De kranten van vrijdag 23/4:

De Kat, Rik Andries is dood.

Brachiosaurus

In La trahison des clercs rekende Benda af met de teloorgang van het universalisme voor het lokale.—Paul Goossens Spinoza en slavernij

Stefaan Marteel over Napoleon en over de annexatie van de Krim in 2014

War: How Conflict Shaped Us Margaret MacMillan

“Frans Jozefs letterlijke reactie op de Duitse oorlogsverklaring was: 'So werden wir jetzt zugrunde gehen', nu gaan we eraan.”--Beter wordt het niet: Een reis door de Europese Unie en het Habsburgse Rijk (2021) by Caroline de Gruyter

Otto von Habsburg

Blake Bailey Kristiaan Versluys en Philip Roth



RIP Monte Hellman (1929 – 2021)

https://www.youtube.com/watch?v=_IZPYYDuHXg&ab_channel=TheNewYorkTimes

Monte Hellman is an American film director known for his cult films.

I remember seeing Two-Lane Blacktop (1971) on the Moviedrome programme.

I like road movies and I suddenly think of C'était un rendez-vous (1976), the short film in Paris where the race is to the Sacre Coeur. Another road movie favorite is Vanishing Point (1971).

RIP Earl Kemp (1929 - 2020)

Earl Kemp was an American publisher, science fiction editor and critic.

During the 1960s and 1970s, Earl Kemp was involved in publishing erotic paperbacks through a company, Greenleaf Publishing, where he was employed by William Hamling. In an example of détournement, in 1970 Kemp published an Illustrated edition of Report of the Commission on Obscenity and Pornography. According to Pornography and Sexual Representation: A Reference Guide, the book was "replete with the sort of photographs the commission examined." Kemp eventually was sentenced to a one-year prison sentence for distributing the book (as was Hamling). However, both served only the federal minimum of three months and one day. The story of their arrest and prison time was covered in Gay Talese's Thy Neighbor's Wife (1981).

https://blog.jahsonic.com/rip-william-hamling-1921-2017/




RIP William Henley Knoles (1926 - 1972)

William Henley Knoles was an American writer known for such titles as Sadisto Royale (1966).



RIP Tempest Storm (1928 – 2021)

Tempest Storm was an American burlesque star. Burlesque was invented as a fancy name for a stripper.

In the history of American erotica, burlesque films came just before nudist films. One difference between the two genres was that during the era of burlesque, pasties were used, while the nudism of nudist films provided an excuse to show full nudity, as far as toplessness went.

To my surprise the film above, Teaserama (1955) also includes silly skits in the style:

  • "he's so honest he finds things before they are lost"
  • "he studied for a doctor once, the doctor was too busy to study for himself"
  • "he treated a man for five years before he found out the guy was a chinaman."


Hello Paul

While researching 100 Good Reasons to Kill Myself Right Now (1973) by Topor I stumbled upon the blog 'Alice in Slaughterland' who has collages by Jesse Lenz[2].


T. Macho aangehaald op pagina 3 en komt uit Roland Topor, Cent bonnes raisons pour me suicide tout de suite, nr. 33: ‘J'aurai le dernier mot’. Parijs, 2011

"Even Walter Redfern was unable to effect a fitting translation of Roland Topor , ' who offers as number 55 of his “ cent bonnes raisons pour me suicider tout de suite : parce que j ' ai toujours eu envie de posséder une langue morte ” ( “ a ..."--Beckett's Dying Words: The Clarendon Lectures, 1990

Owena Ardra child marriage in Indonesia

Texticles is the last chapter of The Essential Writings of Marcel Duchamp, pages 173 to 195. It is composed of bits of text from various sources, four postcards where he has mixed up the words so they mean nothing, the stuff written on the comb readymade and on 'With Hidden Noise' readymade and some letters and diary entries from 1924, just fragments.

The PODE BAL text is on page180, the dadaists had invited him to participate in the Salon Dada at Galerie Montaigne, Duchamp replied PODE BAL - DUCHAMP to his brother in law , Jean Crotti.

A note reads that this is a short version of "peau de balle et balai de crin", meaning "nuts to you".

via Paul Rumsey

Geoffroy de Lagasnerie, Édouard Louis and Didier Eribon are the stars of the French radical left.

Leo De Ley (14/6/1951 - 25/10/2019) was a Flemish journalist.

Inge Schelstraete schrijft goed artikel over OnlyFans in relatie tot de seksuele revolutie. Ze vermeldt hoe sekswerkers constant verjaagd worden, van Snapshat premium en Tumblr naar OnlyFans (en nu ook daar weer weg) en hoe hun foto's hen constant blijven achtervolgen in e-whoring dossiers.

Zie de docu's When Nudes Are Stolen en Nudes4Sale.

RIP Jim Steinman (1947 – 2021)

Jim Steinman was an American composer. In general I find his music unbearable although I have soft spot for "Total Eclipse of the Heart" (1983) interpreted by Bonnie Tyler and the song happens to be in the Jahsonic top 1000 (part 2).


https://www.youtube.com/watch?v=lcOxhH8N3Bo&ab_channel=bonnietylerVEVO


PCC tram, President's Conference Committee, Anthony Powell, Committee.

Anthony Powell costumes


David Shor



"Pour elle , la femme est , comme l ' homme , un élément d ' échanges économiques . Au lieu de penser à la manière de Proudhon : « A la femme, la maison; à l'homme, la place publique » , elle écrit , avec un bon sens nuancé d ' ironie ..."--1848 révolution créatrice (1948) Paul Archambault

Frédéric Krenc was chosen above Maïté De Rue and Sylvie Sarolea, Krenc replaces Paul Lemmens

“Among this class of women - bookkeepers, telegraphers, postal clerks, governesses, etc. - the Professor finds a peculiarly large number of victims; and he explains this as due not to any natural incompetence of the female brain to engage in regular work , but to the fact that centuries of purely domestic life have left the female mind without that special elasticity and strength which inherited capacity and habit alone can impart.”

--Cleveland Public Schools ...: Annual Report ... Cleveland (Ohio). Board of Education · 1884


citing from Über gesunde und kranke Nerven


"Vandamme en Verdonckt redeneren dat er door de zoogkoeienpremie te vervangen door een graaslandpremie, een verschuiving van ..."--"Koeien zullen het klimaat niet redden" DS 20/4

Florentina Leitner levert jas voor Lady Gaga


Typewriter Century: A Cultural History of Writing Practices Martyn Lyons

Pagina 128: ik wist het! Ik las 'De horlogemaker van Everton' en ik begon te snikken toen ik op pagina 128 las dat Ben zijn vader niet wilde zien. Ik zag het aankomen en toch huilde ik. Ik zat op de trein, in publiek en toch weende ik. Gelukkig droeg ik een masker. Dat hielp. Zoals Louis Bert is ook deze Ben blij met de aandacht die hij krijgt in de rechtbank en evenmin als Louis Bert toont hij berouw.

“ze straalde kalmte en vruchtbaarheid uit”

De baby ruikte naar vers brood

Als hij hoort dat zijn zoon beschuldigd wordt van moord, is zijn reflex lichamelijk, hij moet zijn zoon beschermen “het ging om een deel van hemzelf,” zo duidelijk was hij lichamelijk verbonden.

Pagina 59: “alsof hij een naar een kleurenfilm keek”

Hij “ging languit op zijn buik op het bed van zoon liggen.”

Het spel met het beroeren van een uitvallende “wiebelende tand” werd als eens beschreven in De medeplichtigen.

Er wordt in ganzepas gelopen en er staan kwispedoren.

Die man laat zich totaal maar dan ook totaal inpakken door de journalisten.

In Mississippi moest je toen als meisje maar twaalf en als jongen maar veertien zijn om te trouwen.


Er wordt verzaligd in de ogen gekeken.


Ons hoofdpersonage, de vader, een zwakkeling zoals de romans durs van Simenon bevolken: diens moeder zij over haar zoon “er zijn maar twee soorten mensen, “degenen die hun hoofd buigen en de anderen.”


Zijn vrouw had met al zijn vrienden geslapen en toch was hij ermee getrouwd ... “met een wijf getrouwd […] met wie al zijn collega’s het hadden gedaan.” Een beetje zoals de vrouw in De merel in de tuin en In geval van nood en De anderen, allemaal promiscue vrouwen.

Er zijn woorden die er in hun inhoud niet toe doen: "bezweringsformules als het ‘Yes, sir’ van de neger onder de zon van Virginia."


Iedereen moet zichzelf altijd wel een beetje indekken ... een enkeling doet dat niet en betaalt daar een hoge prijs voor Kris Kaerts:

"Heerszuchtig, boos, opvliegend, extreem in alles, met een losbandige verbeeldingskracht als nooit tevoren, atheïst tot het punt van fanatisme, daar heb je me in een paar woorden, en vermoord me opnieuw of neem me zoals ik ben, maar ik zal niet veranderen." --Markies de Sade in een brief aan zijn vrouw ergens in de jaren negentig van de 18de eeuw, de man die 29 jaar en een half van zijn 74 jaren opgesloten zat.

I went to Halle, to the Hallerbos and ate at Dworp.

I finished reading De horlogemaker van Everton and I started crying when I read page 128 that Ben did not want to see his dad. Ik saw it coming and still I cried. I was on the train, in public and still I cried. The mask helped.

Frenzy, frisson, frantic, I thought today, three 'fr' words with similar meanings.


Krakenput, tuin van Julie Van Overmeiren met zilte planten, Thierry Lavender bouwde dat staketsel. Michiel Verras is scheepsbouwer bij Stormkop.

"Soms is het gewoon wachten, stormkop, tot de wind je vangt". --Stormkop by Maud Vanhauwaert

Phillips, Forbes, “Ancestral Memory: A Suggestion,” Nineteenth Century 59 (1906): 977–83.

De psychologie der sexen [3] is a Dutch translation of Havelock Ellis's The Psychology of Sex by A. W. van Renterghem

Adolf Gerson, in a somewhat similar spirit, argues ("Die Ursache der Prostitution," _Sexual-Probleme_, September, 1908) that "prostitution is one of the means used by Nature to limit the procreative activity of men, and especially to postpone the period of sexual maturity."--Havelock Ellis

"For example, see Benno Chajes, “Die Ehe des Proletariers,” and Adolf Gerson, “Die Ursachen der Prostitution,” both in Sexual-Probleme, Sept. 1908, pp."--Sex after Fascism: Memory and Morality in Twentieth-Century (2007) by Dagmar Herzog

Full text of "The Mimes of Herodas" https://archive.org/stream/mimesherodas01herogoog/mimesherodas01herogoog_djvu.txt

T and O map Guntherus Ziner (1472)

The Pen and Ink Garage by Patrick Van der Stricht

"Wel komt soms zeer terloops het bezwaar tegen het toneel als tijdverdrijf of tijdverspilling op de proppen , bij Taffin alleen voorzover het stukken met komische inhoud betreft , op de Hollandse synode van 1602 naar het schijnt ook voor ..."--Spiegel der Letteren, Volumes 3-4 - Page 170, 1959

Into Great Silence, recommended by Johan Tahon

Kranten 16/4/2021:

Ruhr pijplijn naar Antwerpen

Hnita Hoeve

TLP Pakistan Saad Rizvi

Kant vond een moeder die uit plichtsbesef een goeie moeder wilde zijn, een betere moeder dan een moeder die instinctief een goede moeder was, dat weet ik wel

Tristram Shandy in Nederland is an essay by Agnes M. Zwaneveld


Grijsgedraaid als metafoor voor platen waar men veel naar geluisterd heeft, platen waaraan men verslaafd was.

Janet Yellen Ruud Mooij, taxen over de hele wereld gelijk. De mondialisatie en de beweging naar een wereldregering kwamen sinds corona in een versnelling. De wereld wordt kleiner. Eindelijk komt McLuhan, de wereld als dorp, uit.

  • Hitlers lievelingskost
    • Jeroen Meus kookt Hitlers lievelingskost: Joden razend 2008
    • Oostenrijkse agent veroordeeld voor plaatsen foto van ‘Hitlers lievelingsgerecht’ op Facebook 2021

Huis Guiette

Henri Heimans over collocatie

Grimes tattoo with white ink

Westerse kenissystemen met Nozizwe, zij gebruikt niet ras maar geracialiseerd, niet ras maar racialisatie


Ik kwam er vandaag pas toe je stuk over een Europees streamingplatform te lezen, ik had het al zien passeren hier, maar papier leest zoveel beter. Je vermelding van Tavernier triggerde me, ik heb heel goede herinneringen aan 'Coup de Torchon' (1981).

Ik ben liefhebber van filmarchieven en vind nergens mijn gading behalve op het anarchistische YouTube. Bij de meeste issues die de hedendaagse toestand aangaan, trek ik mijn schouders op maar Eurofiel ben ik wel. Zo ging ik de afgelopen jaren op bedevaart naar Rome en Athene en staat een trip naar het monument van Walter Benjamin in Portbou op het programma, dat Europese gevoel blijkt iets te zijn wat ik me de laatste jaren actief aanpraatte. Maar ik wijk af.

Al lang probeert men een Europees identiteitsgevoel bij te brengen aan den Europeaan, vooralsnog zonder veel succes. De euro is nog het best gekende Europese symbool, maar de creatie van Captain Euro in 1999 zal daar voor weinig tussen gezeten hebben.

Maar een Europese film en teevee en media-archief? Daar word ik toch enigszins warm van. De Europese filmproductie verschilt fundamenteel van de Amerikaanse. Bij ons werden films altijd gesubsidieerd. Je hebt parels zitten in die subsidie-productie. Jos Stelling, Jacques Tati, Pasolini, van Warmerdam, Haneke, Roeg, Polanski. Toch echt uniek Europees.

Als je al die films ziet, al die locaties die ze in beeld brengen, al die museumbezoeken die er in getoond worden, alle automodellen die er de revue passeren, je krijgt een volledige naoorlogse Europese geschiedenis te zien. Ik denk dat relatief gezien, zo’n project ook niet zo duur is en vermits de meeste van die films met subsidiegeld zijn gedraaid, zouden auteursrechten ook niet echt een probleem mogen zijn. Dat laatste is misschien wishful thinking.

Ook wat de media betreft zijn er opportuniteiten. Momenteel draaien de nationale bibliotheken elk afzonderlijk hun archieven. DBNL, Gallica, Gutenberg.de, elk land heeft daar zijn archief. Ook daar zijn denk ik synergieën te vinden, veel van die publiek domein teksten zijn vertaald naar andere talen, je zou daar geweldige dingen mee kunnen doen. En alles gekoppeld aan Wikipedia, ik droom.

Dus ja, ik geloof wel in zo’n streaming-platform als eerste aanzet voor een PanEuropese mediasite.

Grote groet JWG

Ik vond het heel geestige concept 'texticules' ('tekstikels') in een boek van Marcel Duchamp dat 'Salt Sellers' heet en een vertaling is van 'Marchand du sel'. Ik stel mij daar wat vragen bij op Tumblr. Zijn er onder jullie Marcel Duchamp kenners? https://jahsonic.tumblr.com/post/648552438118350848/i-found-this-really-funny-concept-texticles

I found this really funny concept texticles (French texticules) in the book Salt Seller which collects the writings of Marcel Duchamp. The man who was not only one of the greatest artists of the 20th century (I would say top 3 alongside Warhol and Bacon), he was also a virtuoso with words, coining terms such as infrathin for example. He was also something of a thinker as professed in texts such as "The Creative Act".

Anyway, in this Salt Seller book, which supposedly is a translation of Marchand du sel (published by Losfeld), it mentions a "data manifestation" which I gather is a "dada manifestation". I have not been able to find the passage mentioned above in Marchand du sel.

It is clear however, that Queneau also used the concept texticules.

May be you know the answer Paul Rumsey?

"Een van de geestigste boeken in de categorie anti-eurocentrisme is 'Eight Eurocentric Historians' (2000, NY: Guilford Press) van James Morris Blaut. Met kritiek op Max Weber, Lynn White, Jr., Robert Brenner, Eric L. Jones, Michael Mann, John A. Hall, Jared Diamond, en David Landes. Blaut is ook de uitvinder van de term 'cultureel racisme', enfin, uitvinder, hij schreef daar in 1992 het essay "The Theory of Cultural Racism" over. Hij verdeelde het racisme in die tekst in drie periodes. Voor 1850 was het bijbels, tussen 1850 en 1950 was het biologisch en daarna cultureel."--JWG

En dit krachtig beeld vond ik ook weer via (maar niet in) 'Bloedroes'. Wat een krachtig beeld, die verwelkte bloem, dat picturale zwart-wit, dat melancholieke grijs.

Het gaat hier over volkskennis dat menstruatiebloed alles zou vergiftigen, van daar de term 'menotoxin'.


Or in layman's terms: the effects of menstruating woman touching a flower which subsequently withers

Via Jan Verplaetse ('Bloedroes') vind ik de term 'suctusstupratio' en vind ik ... een Nederlandse vertaling van 'Psychopathia Sexualis', getiteld 'Leerboek der zielsziekten van het geslachtsleven'. Heerlijk. Die Verplaetse zou wel eens de tweede pornosoof ter wereld kunnen zijn, na yours truly.

I went to see the Superstudio exhibition in Brussels, at the CIVA. It was the first time I got to see the white furniture with the black cube stripes on them so typical for them. I photographed work by Joe Tilson. I was glad to see a copy of Opera aperta by Umberto Eco, some early cybershit ("comment votre prise-téléphone peut devenir une prise-ordinateur") and an actual copy of Casabella. Radical Design. n° 367, Milano, 1972, which will actually sell for almost 500 dollars today. There is also a small booklet with the gorilla on it. It is titled Architettura radicale (1974) by Paola Navone and Bruno Orlandoni which will also set you back several hundred dollars.

If you are new to all this and still want some hard copy, buy The Hot House by Branzi from 1984, which can be had for as little as 75 euros.


Godsdienst is een noodzakelijk kwaad, religie is een noodzakelijk kwaad, "religion is a necessary evil"


Dwarssmaak en warssmaak.

Dwarsdenker.

Vandaag na de middag vertrokken naar Reading Between the Lines in Borgloon, mijn daguitstap. Toen ik al op de trein zat kreeg ik nog het idee om eerst naar die tentoonstelling in het CIVA over Superstudio te gaan. Was toch geestig. Werk gefotografeerd van Joe Tilson. Vooral die witte meubelen met zwarte vierkantjes doorkruist vind ik erg goed.

Dan met de trein naar Borgloon. Fietsen langs de N79 naar die kerk, dan doorfietsen naar Tongeren, denkend dat het station daar gewoon een verder is dan dat van Sint Truiden. Dat bleek niet zo te zijn, je rijdt dan om via Hasselt en doet een uur over die twintig kilometer. Toch een heerlijke dag gehad. Doen, doen, doen gewoon bezig blijven.

In Bloedroes begonnen.

Kranten van 8 tot 12 april. IMF pleit voor rijkentaks. Bij monde van Paolo Mauro Netwerktijger die Sihame! Rare earth zijn aardmetalen Ulf Erlandsson is de Greta Thunberg in maatpak.

Glenn Cowan Sven Biscop geïnterviewd door Maarten Rabaye over de grootmachten Lipstick King Hans Küng Seaspiracy docu over vis, Marine Stewardship Council (MSC) Michael Wolf, Michael Wolf (photographer) Ruth Lasters over Patricia de Martelaere Studio Orka - Wikipediahttps://nl.wikipedia.org › wiki › Stud... Translate this page Het werd opgericht in 2004 door het ontwerpersduo Philippe Van de Velde en Martine Decroos. Het gezelschap speelt nooit in theaterzalen, maar altijd op andere ... Montero (Call Me by Your Name) Islamic Religious Education in Europe Bill Gent & Leni Franken

Jeanne Devos (zuster)

In 2006 schreef ze samen met VRT Radio 1-journaliste Greet Van Thienen het autobiografische boek In naam van alle kinderen. Julie Hendrickx, Alsof de weg ...

De stuntelende mens van Greet Van Thienen

Toch nog enkele woorden. Want jouw pleidooi voor ongehoorzaamheid en vrijheid is bewonderenswaardig maar als het niet gekoppeld wordt aan een strategie contra corona of gelijkaardige virussen, dan haak ik af.

Ik zeg gelijkaardige virussen want ik ben ervan overtuigd dat naarmate onze bevolkingsdichtheid toeneemt EN onze vleesconsumptie NIET afneemt er steeds meer van dit soort virussen gaan komen.

Maar men blijft vlees en vis promoten en subsidiëren langs alle kanten, om maar een voorbeeld te noemen. Het enige anticoronamaatregelenbeleid dat voor mij van belang is, is er een dat gepaard gaat met een radicaal GROENE toekomstvisie. Met veel fietspaden zoals in Brussel waar ik gister was, om een ander voorbeeld te noemen.

Dus ik wil je oproepen om deze discussie naar een hoger niveau te tillen. Betrek er een nieuwe manier van leven bij (maak vlees gewoon drie keer zo duur bijvoorbeeld, schaf de subsidies op vliegverkeer af, enzovoort…), maar vooral dat vlees, vlees, vlees. Want ik geloof niet dat we terug naar het oude kunnen. We zijn met teveel en we leven op te grote voet. Ik verwacht geen revolutie maar gewoon dat men begint met het afschaffen van alle subsidies die de voorbijgestreefde manier van de aarde uitbuiten. Gewoon dat nog maar, afschaffen van subsidies. Dat zou een mooi begin zijn. Want de toekomst ziet er niet goed uit, corona of niet.

Ik sluit af met de recente woorden van Sylvain Tesson:

“Greta Thunberg is formidabel, maar niets zal tien miljard mensen stoppen die modern leven willen leiden”

Iedereen een Iphone en iedereen drie keer vlees per dag?

Gaat niet lukken!

[edit]

See also


Unless indicated otherwise, the text in this article is either based on Wikipedia article "Jahsonic/Sandbox archive 43" or another language Wikipedia page thereof used under the terms of the GNU Free Documentation License; or on research by Jahsonic and friends. See Art and Popular Culture's copyright notice.

Retrieved from "http://artandpopularculture.com/User:Jahsonic/Sandbox_archive_43"
Personal tools
Metas