User:Jahsonic/Verslag bezoek Open VLD kandidaat-voorzittersdebat in Antwerpen 2/3/2020
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
|
Related e |
|
Featured: |
User:Jahsonic/Verslag bezoek Open VLD kandidaat-voorzittersdebat in Antwerpen 2/3/2020
“Lachaert is de roodste, Ampe is de blauwste en Tommelein is de groenste.” --VLD-incrowd
Gisteren woonde ik in Antwerpen een debat bij. De inzet was het voorzitterschap van Open Vld. Deelnemers waren Egbert Lachaert, Bart Tommelein en Els Ampe.
Els Ampe, die een ietwat rommelig pamflet schreef, verwijt de huidige partij ‘tjeverigheid’. “Niemand weet nog waarvoor we staan”, zegt ze. Ook de structuur van het partijbestuur is aan dringende vernieuwing toe. Lachaert was het daarmee eens. Els Ampes mantra is groei. Zij kwam die groei ook verdedigen op Terzake op 24/1 jongstleden.
Ik noteerde daar toen over:
"Men wil opnieuw dat economische groei op de agenda staat ... zodanig dat de kinderen het beter hebben dan de ouders want dat wil toch iedereen?"
Je vraagt je dan af wat Els Ampe verstaat onder het "beter" hebben? Mijn ouders hadden twee auto's en woonden op 'den buiten'. Ze voerden ons elke dag naar de school dertien kilometer verderop, langs lintbebouwde steenwegen.
Toen al.
Nochtans, toen ze jong waren, waren er nog geen lintbebouwingen en was er nog een onderscheid te maken tussen de stad en het platteland.
Maar ja, nu is het beter.
Nu elk gezin twee auto's heeft, of drie of vier, en vier IPhones, en vier tablets, en vier laptops en vier teevees. Sinds de tijd van mijn ouders is er gratis gezondheidszorg, gratis lager onderwijs en bijna gratis hoger onderwijs. Hoe kan dat nog beter?
Enkele ontnuchterende feiten.
Tussen 2014 en 2015 daalde de levensverwachting voor het eerst in de Verenigde Staten. Dat werd toegeschreven aan de zogenaamde wanhoopsziektes: alcoholisme, zelfmoord, depressie en opiaten. Nooit was de welvaart zo groot en nooit was de nood aan zingeving groter.
Wat mij betreft, moet de zingeving niet alleen komen uit het liberalisme zelf, maar ook vanuit het groene gedachtegoed, het gevoel dat we kunnen leven in schonere lucht, met schoner water en met meer groen rondom ons.
Terug naar het debat.
Het economisch groeiliberalisme waar Ampe voor staat, spreekt me niet aan. Toen ze aan de zaal vroeg “welke belastingbetaler wil betalen voor boomknuffelaars”, was ik de enige die zijn hand opstak. Ik vond die uitdrukking ‘boomknuffelaar’ echt denigrerend. Ik hou oprecht van bomen.
Lachaert is de aangenaamste en redelijkste stem, letterlijk en figuurlijk. Het verheugde me dat geen van de drie kandidaten wil toegeven op de neutraliteit van het openbaar ambt. Niemans volgt Sihame El Kaouakibi, de vrouw van wie gezegd wordt dat ze de partij tienduizend stemmen opleverde en twintigduizend kostte.
Tijdens het vragenrondje gijzelde zetelend schepen Claude Marinower met een vrij agressieve aanklacht tegen Aalst karnaval. Ik vond dat een gênant moment.
Toen ik na afloop navraag deed bij het plaatselijke bestuur en de Antwerpse VLD incrowd over wie nu de ‘groenste’ kandidaat was, kreeg ik als antwoord:
“Lachaert is de roodste, Ampe is de blauwste en Tommelein is de groenste.”
Mijn keuze?
Puur op het gevoel zou ik nu op Lachaert stemmen, hij is de aangenaamste man om aan de onderhandelingstafel te hebben. Tommelein komt me te patriarchaal over en Ampe is echt een heel frisse wind maar ik denk niet dat ik haar aan het hoofd van de partij wil zien. Hoewel, als ik moet kiezen tussen haar en Rutten, kies ik voor Ampe.
