User:Jahsonic/Sandbox archive 38
From The Art and Popular Culture Encyclopedia
| Revision as of 21:16, 26 January 2021 Jahsonic (Talk | contribs) ← Previous diff |
Revision as of 21:45, 26 January 2021 Jahsonic (Talk | contribs) Next diff → |
||
| Line 41: | Line 41: | ||
| That record is a sibling to "Jingo" (1959) by Candido Camero, "New Bell" (1972) by Manu Dibango and "Road Close" (1984) by Tony Allen, who all died last year. | That record is a sibling to "Jingo" (1959) by Candido Camero, "New Bell" (1972) by Manu Dibango and "Road Close" (1984) by Tony Allen, who all died last year. | ||
| + | <hr> | ||
| + | Ik heb in het verleden al wel eens vrouwen voor het hoofd gestoten door hen te zeggen dat ze zich pas echt vrouw kunnen noemen, eens zij gebaard hebben. Was ik een vrouw, zegde ik dan, dan zou ik absoluut zwanger willen zijn omdat ik vind dat er maar een beperkt aantal ervaringen voor ons als mens open liggen en dat we die ervaringen met beide handen moeten grijpen. Natuurlijk is dit onzin, anders had ik mij al lang eens flink als man door een andere man laten pakken, ik wil maar zeggen, ik klets wel vaker uit mijn nek. Zeggen om iets te zeggen, willen choqueren, tegen de haren instrijken, ik was vaak dat soort man. | ||
| + | Ik werd vader onder druk van de kinderwens van een grote liefde, anders was dit Hansje nooit een vader geworden. Ik geloof dat ik onbewust geen kinderen wilde omdat ik vreesde dat ik teveel op mijn vader leek. Vandaag vind ik mijn nageslacht het beste wat mij ooit had kunnen overkomen en ik vind het bovendien fantastisch dat ik als (tongue-in-cheek) zelfverklaard eco-fascist, niet minder dan drie kinderen op de wereld heb gezet, op die manier ben kunnen ontsnappen aan mijn eigen toevalligheid. | ||
| + | Soms fantaseer ik dat ik opnieuw een vrouw met een kinderwens zou tegenkomen, een vrouw, met wie ik net als die eerste keer, een onvermijdelijke liefde beleven zou. Een onvermijdelijke liefde in de zin dat zij zich niet niet (dubbele ontkenning!) zou laten beleven, een liefde die zich op dergelijke wijze aandient dat zij niet ontkend kan worden, dat men er niet van weglopen kan, dat elk weglopen ervan zou uitmonden in een nieuw ernaartoe hollen, dat soort liefde. Oh ja, dat soort liefde. | ||
| - | + | Als zo’n vrouw mij voor de keuze zou stellen, ik of een kind, of erger nog, zoals in het verhaal van Vitalski, als zo’n vrouw haar kinderwens aan mijn egoïstische weigering zou opofferen en ik mij daardoor onoverkomelijk schuldig zou voelen, wat zou ik dan doen? | |
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | <hr> | + | |
| - | Ik heb in het verleden al wel eens vrouwen voor het hoofd gestoten door hen te zeggen dat ze zich pas echt vrouw kunnen noemen, eens zij gebaard hebben. Was ik een vrouw, zegde ik dan, dan zou ik absoluut zwanger willen worden omdat ik vind dat er maar een beperkt aantal ervaringen voor ons als mens open liggen en dat we die ervaringen met beide handen moeten grijpen. Natuurlijk is dit nonsens, anders had ik mij al lang eens flink als man door een man laten pakken, ik wil maar zeggen, ik wel vaker uit mijn nek gekletst. Zeggen om iets te zeggen, om te choqueren. | + | |
| - | + | ||
| - | Ik liet het al vallen, ik ben min of meer vader geworden onder druk van de kinderwens van een grote liefde, anders was dit Hansje nooit een vader geworden. Vandaag vind ik dat het beste wat mij ooit had kunnen overkomen en ik vind het bovendien fantastisch dat ik -- als tongue-in-cheek zelfverklaard eco-fascist, niet minder dan drie kinderen op de wereld heb gezet. | + | |
| - | + | ||
| - | Soms twijfel ik wel eens aan wat er zou gebeuren mocht ik opnieuw een vrouw met een kinderwens tegenkomen, een vrouw, met wie ik net als die eerste keer, een onvermijdelijke liefde zou beleven. Een liefde zich niet niet zou laten beleven, een liefde die zich op dergelijke wijze aandient dat zij niet ontkend kan worden, dat men er niet van weglopen kan, dat elk weglopen zou overeenstemmen met een naartoe hollen, dat soort liefde. Oh ja, dat soort liefde. | + | |
| - | + | ||
| - | Als zo’n vrouw mij voor de keuze zou stellen, ik of een kind, of inderdaad nog erger, zoals in het verhaal van Vitalski, als zo’n vrouw haar kinderwens aan mijn egoïstische weigering zou opofferen en ik mij daardoor ongelofelijk schuldig zou voelen, wat ik zou ik dan doen? | + | |
| Ik weet het niet. | Ik weet het niet. | ||
| - | Ik hoor wel eens zeggen dat het zaad van oudere mannen van een zodanig mindere kwaliteit is dat daar vaak onvolkomen vruchten uit voortspruiten, dat schrikt mij wel af. | + | Ik hoor wel eens zeggen dat het zaad van oudere mannen van een zodanig inferieure kwaliteit is dat daar vaak onvolkomen vruchten uit voortspruiten, dat schrikt mij wel af. |
| - | + | ||
| - | En een ander onderzoek, dat hier vermeldenswaard is, zegt dat mensen kinderloos op jongere leeftijd gelukkiger zijn dan mensen met kinderen, maar dat dat later omdraait, en op hun ouden dag, die ik aan het naderen ben, ik ben daar misschien te pessimistisch over, maar ik word tenslotte 56, dat draait al naar de 60, net gelukkiger zijn dan mensen die geen kinderen kregen. | + | |
| + | Een ander onderzoek zegt dat kinderloze mensen op jongere leeftijd gelukkiger zijn dan mensen met kinderen, maar dat dat later omdraait, en op hun ouden dag, die ik aan het naderen ben, ik ben daar misschien te pessimistisch over, maar ik word tenslotte 56, dat draait al naar de 60, net gelukkiger zijn dan mensen die geen kinderen krijgen. | ||
| Ik ben geneigd dat te geloven. | Ik ben geneigd dat te geloven. | ||
| - | Maar wat ik eigenlijk zeggen wil, is dat ik ongelofelijk blij ben met mijn kroost, die naar hedendaagse normen best wel talrijk is, en ook blij met hun vrienden en hun mannen, die stuk voor stuk fantastische venten zijn. | + | Maar wat ik eigenlijk zeggen wil, is dat ik ongelofelijk blij ben met mijn kroost, en ook blij met hun mannen, fantastische venten. |
| - | Soms, in hun gezelschap, zie ik mezelf zitten zoals ik mijn eigen toenmalige schoonvader zag. Ik kijk dan door mijn ogen als jongeman naar mezelf die naar zijn schoonvader keek. Hij stierf vorig jaar rond deze tijd, je weet bij elk zulk overlijden dat jij als volgende aan de beurt bent. | + | Soms, in hun gezelschap, zie ik mezelf zitten zoals ik mijn eigen schoonvader zaliger zag. Ik kijk dan door mijn jongemansogen naar die vreemde, slimme en autistische man, die toen zo oud was als ik nu. Hij stierf vorig jaar rond deze tijd, je weet bij elk zulk overlijden dat jij als volgende aan de beurt bent. |
| - | Een van de redenen dat ik onbewust geen kinderen wilde is dat ik vreesde dat ik teveel op mijn vader trok. | ||
| - | Tegen de haren instrijken. | ||
| ==See also== | ==See also== | ||
| *[[User:Jahsonic/Sandbox archives]] | *[[User:Jahsonic/Sandbox archives]] | ||
| {{GFDL}} | {{GFDL}} | ||
Revision as of 21:45, 26 January 2021
|
Related e |
|
Featured: |
| << previous | next >> | |
|---|---|---|
RIP James Purify (1944 – 2021)
https://www.youtube.com/watch?v=liKhLNY5GYI&ab_channel=KnightsOldies
James Purify was an American singer, best known for singing "I'm Your Puppet" (1966) with his brother.
RIP Barry Le Va (1941 – 2021)
RIP Barry Le Va was an American sculptor and installation artist, known amongst other things for his smashing glass piece.
RIP Alberto Grimaldi (1925 – 2021)
https://www.youtube.com/watch?v=zDZ-gJLHQRM&ab_channel=CurvalSade
RIP Alberto Grimaldi was an Italian film producer known for producing The Good, the Bad and the Ugly and Last Tango in Paris, but more importantly for us, Salò, or the 120 Days of Sodom by Pasolini.
RIP Guem (1947 – 2021)
Guem was an Algerian musician, composer and dancer.
Guem is best known for his cult dancefloor recording "Le Serpent" (1973).
https://www.youtube.com/watch?v=DHO7lOi8u28&ab_channel=Guem-Topic
That record is a sibling to "Jingo" (1959) by Candido Camero, "New Bell" (1972) by Manu Dibango and "Road Close" (1984) by Tony Allen, who all died last year.
Ik heb in het verleden al wel eens vrouwen voor het hoofd gestoten door hen te zeggen dat ze zich pas echt vrouw kunnen noemen, eens zij gebaard hebben. Was ik een vrouw, zegde ik dan, dan zou ik absoluut zwanger willen zijn omdat ik vind dat er maar een beperkt aantal ervaringen voor ons als mens open liggen en dat we die ervaringen met beide handen moeten grijpen. Natuurlijk is dit onzin, anders had ik mij al lang eens flink als man door een andere man laten pakken, ik wil maar zeggen, ik klets wel vaker uit mijn nek. Zeggen om iets te zeggen, willen choqueren, tegen de haren instrijken, ik was vaak dat soort man.
Ik werd vader onder druk van de kinderwens van een grote liefde, anders was dit Hansje nooit een vader geworden. Ik geloof dat ik onbewust geen kinderen wilde omdat ik vreesde dat ik teveel op mijn vader leek. Vandaag vind ik mijn nageslacht het beste wat mij ooit had kunnen overkomen en ik vind het bovendien fantastisch dat ik als (tongue-in-cheek) zelfverklaard eco-fascist, niet minder dan drie kinderen op de wereld heb gezet, op die manier ben kunnen ontsnappen aan mijn eigen toevalligheid.
Soms fantaseer ik dat ik opnieuw een vrouw met een kinderwens zou tegenkomen, een vrouw, met wie ik net als die eerste keer, een onvermijdelijke liefde beleven zou. Een onvermijdelijke liefde in de zin dat zij zich niet niet (dubbele ontkenning!) zou laten beleven, een liefde die zich op dergelijke wijze aandient dat zij niet ontkend kan worden, dat men er niet van weglopen kan, dat elk weglopen ervan zou uitmonden in een nieuw ernaartoe hollen, dat soort liefde. Oh ja, dat soort liefde.
Als zo’n vrouw mij voor de keuze zou stellen, ik of een kind, of erger nog, zoals in het verhaal van Vitalski, als zo’n vrouw haar kinderwens aan mijn egoïstische weigering zou opofferen en ik mij daardoor onoverkomelijk schuldig zou voelen, wat zou ik dan doen?
Ik weet het niet.
Ik hoor wel eens zeggen dat het zaad van oudere mannen van een zodanig inferieure kwaliteit is dat daar vaak onvolkomen vruchten uit voortspruiten, dat schrikt mij wel af.
Een ander onderzoek zegt dat kinderloze mensen op jongere leeftijd gelukkiger zijn dan mensen met kinderen, maar dat dat later omdraait, en op hun ouden dag, die ik aan het naderen ben, ik ben daar misschien te pessimistisch over, maar ik word tenslotte 56, dat draait al naar de 60, net gelukkiger zijn dan mensen die geen kinderen krijgen. Ik ben geneigd dat te geloven.
Maar wat ik eigenlijk zeggen wil, is dat ik ongelofelijk blij ben met mijn kroost, en ook blij met hun mannen, fantastische venten.
Soms, in hun gezelschap, zie ik mezelf zitten zoals ik mijn eigen schoonvader zaliger zag. Ik kijk dan door mijn jongemansogen naar die vreemde, slimme en autistische man, die toen zo oud was als ik nu. Hij stierf vorig jaar rond deze tijd, je weet bij elk zulk overlijden dat jij als volgende aan de beurt bent.
See also
