User:Jahsonic/Sandbox archive 81  

From The Art and Popular Culture Encyclopedia

Revision as of 14:15, 14 June 2024

Related e

Wikipedia Wiktionary Shop Featured: Rhombicuboctahedron by Leonardo da Vinci

Examens maken voor 3ORLO:

Enige lichtpunt, teksten zoeken:

‘Je moet niet op hem stemmen, dames en heren, hij zal jullie elke dag bittere drankjes laten drinken die zogezegd goed zijn voor jullie gezondheid maar die jullie zullen uitspuwen omdat ze zo slecht smaken. Stem niet op hem. Stem op mij. Als jullie op mij stemmen, krijgen jullie elke dag snoepjes en mogen jullie zo laat opblijven als jullie willen!’--Socrates over de democratie

Zo staat het in een recent Nederlandse vertaling:

"Ik word gevonnist door een rechtbank van kinderen, net als een dokter die wordt aangeklaagd door een

kok. Want bedenk eens wat zo'n man na zijn gevangenneming voor een verweer heeft, als de beschuldiging tegen hem luidt: 'Kinderen, deze man heeft jullie stuk voor stuk veel kwaad gedaan, de jongsten onder jullie richt hij zelfs te gronde met snijden en branden; hij maakt je zwak door je te laten vermageren en half te laten stikken; de bitterste drankjes geeft hij je en hij laat je honger en dorst lijden. Nee, neem dan mij, die jullie gul op allerlei lekkers heeft getrakteerd!' Wat denk je dat de arts in die netelige situatie kan zeggen? Als hij de waarheid spreekt en zegt: 'Kinderen, ik heb al die dingen voor jullie bestwil gedaan', verwacht ge toch zeker een daverend hoongelach van zulke rechters, of niet soms?"

Ik kom Romeo Hoornaert tegen in Bar Tabac. Hij gaat daar de 21ste draaien. Hij zegt dat de zoon van Selleslaghs veel verhalen heeft.

Bert Het lied van Brel over Fernand, ken je dat? Hij vindt een familie uit voor zijn 'enterrement'.

Jan-Willem Geerinck

Prachtig. 'J't'inventerai une famille Juste pour ton enterrement'. Ik had vroeger -- uiteraard volkomen ten onrechte maar dat kwam door mijn vader die veel te vaak 'les bourgeois, c'est des cochons' meezong (hij had het dan over zichzelf vond ik) -- een hekel aan Brel. Maar dit lied is heerlijk. Ook lekker bombast. Nog steeds is mijn liefde voor Gainsbourg groter dan die voor Brel. G. nam zichzelf nooit aux sérieux, een levenshouding die zij die ze huldigen al wel eens parten speelt. De laatste tijd zeg ik vaak -- vooral tegen mezelf -- als je het leven niet aux sérieux neemt, zal het leven jou wel aux sérieux nemen. 1mabout a minute ago Reply

Au bout du téléphone, il y a votre voix Et il y a les mots que je ne dirai pas Tous ces mots qui font peur quand ils ne font pas rire Qui sont dans trop de films, de chansons et de livres Je voudrais vous les dire Et je voudrais les vivre Je ne le ferai pas Je veux, je ne peux pas Je suis seule à crever et je sais où vous êtes J'arrive, attendez-moi, nous allons nous connaître Préparez votre temps, pour vous j'ai tout le mien Je voudrais arriver, je reste, je me déteste Je n'arriverai pas Je veux, je ne peux pas Je devrais vous parler Je devrais arriver Ou je devrais dormir J'ai peur que tu sois sourd J'ai peur que tu sois lâche J'ai peur d'être indiscrète Je ne peux pas vous dire que je t'aime peut-être

In een interview zegt Jos D'Haese dat er een systeem in de wereld bestaat (hij bedoelt kapitalisme) waarbij grote delen van de wereld in armoede en honger leven. Zou communisme de honger uit de wereld helpen?

Het doet me denken aan mijn eerste keer in het onderwijs, bij Pius X, in

Karin Heremans zegt dat ze me niet kan houden. Ik pas niet in het systeem. 'Ik heb er hier nog een paar zo rondlopen, ik kan er niet nog een bijnemen.' Dat denken ze waarschijnlijk op elke school; iedere school heeft waarschijnlijk een paar oude rotten als mezelf rondlopen die wel heel mooi werk verrichten maar met de papierwinkel niet in orde zijn.

Ik stemde op Bart De Wever nationaal, op Schiltz voor Europa en op Groen voor Vlaanderen omdat ze daar met hun genderideologie geen invloed zullen hebben. Petra De Sutter, iemand die ik op zich respecteer, viel mij tegen met haar berichten over Gaza, ze is het beste voorbeeld van de 'chickens for KFC' spreidstand. De VLD is een derde van haar stemmen kwijt. Alexander De Croo heeft zwaar gefaald, velen vinden hem een huichelaar, ik incluis.

Ik at samen met Nathahlie bij Caroline en de dochters. Stoffel en zijn zonen was er ook.

Vrijdag haalde ik Regarding the Pain of Others opnieuw in huis, eerder per ongeluk, toen ik op zoek was naar de dagboeken van Ernst Jünger, nadat ik er stukken van gehoord had in La guerre d'un seul homme (1982). Ik was op zoek naar een passage van Jünger die een winkelmeisje datet, een passage over kolonnes tanks die mensenlijken flinterdun walsen. Ik vind een passage over het oppakken van Joden in Parijs die zeer hartverscheurend is:

"Op de wegen voor troepentransport zie je lijken liggen waarover duizenden tanks zijn gereden, zodat ze ten slotte zo platgewalst zijn als zilverpapier. De opmars gaat over hen heen als over decalqueerplaatjes of over schimmen die je weerspiegeld ziet in de blanke, ijzige diepte van de wegen.", p. 94

"Gisteren zijn hier joden opgehaald om gedeporteerd te worden -- eerst scheidde men de ouders van hun kinderen, zodat het gejammer in de straten te horen was. Ik mag geen moment vergeten dat ik omgeven ben door ongelukkigen, door mensen wier lijden niet te evenaren is.", p. 123

Hij heeft het al eerder in die dagboeken over de eerste gele sterren die hij ziet, gedragen door drie meisjes en hoe hij zich schaamt een Duits uniform te dragen.

RIP Ben Vautier (1935 – 2024)

https://www.youtube.com/watch?v=4y3rukK7BQM&ab_channel=OOWigoutOO

Ben Vautier stierf in Nice, Frankrijk, waar ik twee keer logeerde op een camping in een olijfgaard in een wijngaard.

"De generatie van Franse nouveaux réalistes, onder wie Arman, César en Jean Tinguely, proclameerde intussen het einde van de schilderkunst. Die groep had een grote invloed op hem, net als de internationale Fluxusbeweging die zweerde bij non-kunst en anti-kunst."

Dat schrijft Geert Van der Speeten na de dood van Ben Vautier (1935 – 2024).

Ooit zocht ik op wanneer voor het eerst gewag gemaakt wordt over het einde van de schilderkunst. Dat was in de tekst "La peinture au défi" (1930) door Louis Aragon:

"De schilderkunst heeft niet altijd bestaan; we kunnen vaststellen wanneer ze is begonnen. En als haar ontwikkeling en haar momenten van grootsheid in onze hoofden kunnen worden gedramd, kunnen we ons dan niet ook haar perioden van verval en zelfs haar einde voorstellen, zoals elk ander idee?"

Ben Vautier heeft niet geschilderd. Mijn hoofd-doodgraver Jahsonic houdt van zijn A Flux Suicide Kit 1963), dat rare doosje met hulpmiddelen die de gebruiker zouden helpen met het beëindigen van het leven.

Zelf bezocht ik ooit in het Pompidou zijn gereconstrueerde platenwinkel die hij in Nice gerund had tussen 1958 en 1972. Pompidou kocht die platenwinkel, ontmantelde hem en bouwde hem weer op in het Centre Pompidou als Le Magasin de Ben.

YouTube heeft een fragment waar Vautier onder andere stukken uit de folksong "Billy Boy" zingt. De YouTuber die dat clipje uploadde, gebruikte een foto van Gallery One in Londen ten tijde van Vautiers passage op Festival of Misfits (1962). Je vindt dat audiofragment op Fluxus Anthology (1989).

Ik kom Charel Horemans tegen op de fiets. Hij zwaait enthousiast. Ik leerde hem kennen toen hij nog met Andrew van Loon was, heel lang geleden.

Lieve Noels heeft een foto samen met twee vriendinnen Peggy Acke en Erna Vandekerckhove in een jaren tachtig hip modeblad, i-D.

Patrick Van Ommeslaeghe merkt op dat er mensen afgesneden zijn. De foto is van Ronald Stoops.

De styling is van Inge Grognard en de foto blijkt uit 1989 te dateren en het is voor Margiela.

Ik fiets voorbij een tweedehandsdesignwinkel in de Lange Lozanastraat en stop vanwege een lelijke Memphis-achtige kast doe desalniettemin toch mijn aandacht trekt. De zaak heet Old Boy en hij is van Alexander Kolenberg. De beste designzaak van Antwerpen is die van Michael Marcy.

Ik stuurde Smissen nog. Over hoe ik de enige leerkracht was die beroeps in zijn pakket kreeg, was. Op haar opmerking dat elke leerkracht beroeps moest doen. Ik wil er nooit nog naartoe. Toen zocht ik info over de leerkracht wiskunde die mij hielp met logica en vond ik vijftien jaar schrijven voor mijn school.

Onder andere deze tekst:

In de leraarskamer en tijdens de lunch treffen leerkrachten uit verschillende ‘disciplines’ elkaar: een leerkracht mechanica zit boterhammen te eten naast een leerkracht aardrijkskunde en een leerkracht chemie drinkt van een mok soep terwijl hij geanimeerd praat met een leerkracht plastische opvoeding.

De gespreksonderwerpen variëren van vermiste sokken in wasmachines, tot de kunstwerken in de kunstvitrine in de A-blok (zie Instagram); Maar ook de bijzondere prestaties van sommige leerlingen komen aan bod.

Deze middag lunchten wij in het gezelschap van mevrouw Vinck. Karen Vinck is al zeven jaar leerkracht op onze school. Sinds kort zet ze zich fulltime in voor het begeleiden van anderstalige nieuwkomers. Dat zijn leerlingen die in het buitenland opgroeiden en in een eerste, tweede of derde jaar instromen.

Vele van die jongens en meisjes zijn erg intelligent maar ze zijn het Nederlands niet machtig. Die leerlingen worden dus begeleid door mevrouw Vinck.

Een van die leerlingen die een aantal jaren geleden steun kreeg van mevrouw Vinck was Sabawoon Enayat [foto], een jongen van Afghaanse origine. Sabawoon bleek echter over zo’n talent voor talen te beschikken dat mevrouw Vinck reeds na korte tijd tegen hem zei:

‘Volg jij maar gewoon les, je gaat daar meer door leren dan je door mij te laten begeleiden.’

Dat ze niet loog toen ze dat zei, dat is achteraf wel gebleken. Sabawoon haalt altijd mooie punten voor zowel Nederlands als Engels. Hij leest veel en graag. Ook zijn Frans is goed. Hij zit nu in het vijfde jaar en hij is de enige leerling die 20/20 haalde op de leesoefening van meneer Geerinck, een oefening die bekend staan als interessant, maar lang niet gemakkelijk. Proficiat Sabawoon.

En ook proficiat mevrouw Vinck. Niet elke leerling is een Sabawoon. Uw inzet wordt bij de leerlingen heel erg gesmaakt en uw taalbegeleiding maken onze school uniek in het Vlaamse schoollandschap. Wij zijn immers een van de weinige scholen in Vlaanderen die een leerkracht fulltime in dienst heeft om dit soort taalondersteuning te bieden.

Wat vonden wij u getuigenis ook fijn mevrouw Vinck. Toen u ons toevertrouwde dat u tranen in de ogen kreeg, die eerste keer dat u het nieuws ontving dat een van ‘uw leerlingen’ geslaagd was voor zijn examens Nederlands, kregen wij zelf ook tranen in de ogen.

Dat u dit soort tranen als gewone leerkracht nooit ervoer, maar als leerkracht taalondersteuning voor uw vijftiental leerlingen wel, vonden wij dus op onze beurt, heel ontroerend.

Grote groet

Uw webmaster

Ik denk aan het woord leerplan en zoek het in de boeken. Ik vind het voor het eerst in Nieuw algemeen magazyn van wetenschap, konst en smaak (1797)

"... leerplan. Men heeft last gegeven hetzelve uitteleggen . Deeze bouw zal haast voltrokken , en het Amphitheater der Mannen en Wetenschappen waardig zyn , die hier tot nut van den Staat werken zullen . Hier zyn de voorleezingen ten ..."

Het woord leerstof begint men vaker tegen te komen rond de jaren twintig van de 18de eeuw. Bijvoorbeeld:

De gecruyste en opgewekte Christus, na een veertig-daagsche (1727) by Nicolaus Schiere:

"... leerstof hadde verhandeld / geboekt van Johannes in 3pn Euangelium Cap . 15 , 16 , 17. wozt aldaar overvallen van de zwaarste dzuk / die onbedenkelpk is . Men ziet dat lelus niet lpdt om voorgaande misbed¿pf / 30 zal hp dan als de ."

De reden dat ik eraan denk is: alsof een leerling in het vierd middelbaar niet naar het vijfde kan als hij niet weet wat een sprookje, een mythe of een anekdote is. Nederlands is geen incrementele kennis, of althans minder dan wiskunde.

“Wiskunde bouwt vaak voort op eerdere kennis. Als je achterstand oploopt, dan wordt het snel moeilijk. Maar dat wil zeker niet zeggen dat wiskunde niets voor jou is.--Stefan Buijsman

Ooit, toen ik mijn master filosofie deed, kon ik niet volgen bij logica. Marc De Buyser heeft mij toen bijlessen gegeven.

In Buenos Aires stierf de van origine Oekraïense Jood Edgardo Cozarinsky (1939 - 2024). Diens film La guerre d'un seul homme (1982) is een Franse documentaire over de Duitse bezetting van Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog. Cozarinsky plaatst journaalbeelden naast fragmenten uit de dagboeken van de uiterst enigmatische Duitse schrijver en militair Ernst Jünger, die tijdens de oorlog in Parijs gestationeerd was.

Werner Van den Bergh is chef eindredactie bij DM. Ik denk dat hij ooit getrouwd was met Marij Preneel.

Trump wordt veroordeeld en loopt op straat naar zijn fans en laat zijn geheven vuist zien. Iemand speelt op een promovideo op TikTok het nummer "Hold On, I'm Comin'" op de achtergrond en de sfeer is echt net iets te veel civil rights movement. Trump noemt zich nu ook een political prisoner.

"Papa ik ben het, geef me een kans" is de laatste zin van een zeer ontroerend gedicht dat anoniem in een van mijn klassen hangt. Er staat een oorlogsslachtoffer in een rolstoel fotografisch op afgebeeld, duidelijk Eerste Wereldoorlog, een gueule cassée.

Het is een heel straf gedicht, ik kan de tranen niet bedwingen.

Papa, je oog is dichtgenaaid
en je arm een stomp

Toen je na maanden eindelijk
binnenstrompelde op je kruk
wou ik je om de hals vliegen
Maar je wendde je van me af

Sindsdien heb je me niet
meer aangekeken.
Altijd zit je in je zetel
met je rug naar me toe

Papa, ik ben het
Geef me een kans

Je dochter.

Mijn moeder was samen met Moshe Debby en zijn zus heette Rocha. Men noemde hem Chico en hij was jaren onderhoudsman bij de Hollandse Synagoge op het Antwerpse Zuid.

De Jood Yuval Bitton redde in 2004 het leven van Hamasleider Yahya Sinwar. Verwees de Jezuïet daarnaar?

De Morgen van 1 juni 2024 heeft het over een zin uit Bechamel Mucho van Dimitri Verhulst: "Bingo leek op het leven, iemand anders won."

Hij zegt:

“Ik heb het grote voorrecht dat ik in de mooiste taal ter wereld kan schrijven. Het Nederlands heeft wel een schrijnend gebrek aan naamvallen – waardoor onze onderwerpen en werkwoorden altijd in elkaars buurt moeten blijven – maar precies daarom worden we gedwongen om creatief te zijn. De Duitsers kunnen dankzij hun naamvallen schrijven zoals Jackson Pollock schilderde: ze gooien wat woorden op een blad papier en hop, ze hebben een zin. Vlamingen en Nederlanders moeten werken om mooie zinnen te schrijven. Maar als het ons lukt, zijn het wel de mooiste zinnen ooit.”

Iemand kraste het dictum "The wicked envy and hate; it is their way of admiring" van Victor Hugo op de muur van de Antwerpse Botanische tuin in een heel intrigerend handschrift. De woorden komen uit posthume filosofische geschriften van Hugo gepubliceerd in 1901.

Peter Callens toetst de partijprogramma's af aan de rechtsstaat en zegt dat als de nacht begint om 24 uur ipv van 20 uur dat dit reeds een aanval erop is. Ive Marx zegt op Twitter: we leven toch niet meer in de 19de eeuw?

"Is het dan niemand opgevallen dat de standpunten van VB exact dezelfde zijn als die van de moslims waar ze zo'n hekel aan hebben? Anti-gay. Anti-trans. Anti-woke. Anti-abortus. Anti-euthanasie" schrijf ik op Facebook en ik laat het er een uur staan. De reden: ik had een foto van een moskee in combinatie met het VB logo gebruikt: dat zijn zo'n lelijke beelden alletwee. Er is geen plaats voor lelijkheid op mijn facebookmuur.

Op TikTok kom ik Willem Oltmans tegen, geïnterviewd door, ik denk, Adriaan van Dis. Die vraagt hem hoe hij denkt over Bin Laden.

Daarna zoek ik het op en het blijkt niet over het interview van 1985 te gaan dat ik te zien krijg want op de beelden die ik zag draagt Oltmans een oranje trui.

Maar in dat stuk van 1985, ter gelegenheid van de publicatie van diens eerste deel van zijn memoires, zegt Oltmans iets heel grappigs. Omdat hij zestig is geworden, het moment is dus rijp voor de memoires beschrijft hij die leeftijd: 'on ouvre la bouteille, on ferme le pantalon', men doet de fles open en sluit de broek. Men wordt alcoholist en vergeet de vrouwen.

Terug naar het interview met de oranje trui. Ik denk dat de interviewer Paul Witteman is, hoewel die niet in beeld komt. Op het moment dat de interviewer vraagt hoe hij tov Osama Bin Laden staat, zegt die: 'ik zie Bin Laden nog altijd zal de Amerikanen hem ook aanvankelijk zagen. De Amerikanen zagen in Bin Laden een hele nuttige vrijheidsstrijder tegen de Russen en het communisme in Afghanistan.'

Achteraf bedenk ik me dat Willem Oltmans net als Oriana Fallaci met de groten der aarde mocht aanschuiven. Hij had een hekel aan haar, lees je in zijn dagboeken. Pierre Darge, toen men hem vroeg, voor wie heb je bewondering noemde hij Willem Oltmans, Oriana Fallaci en Bernard Pivot.

De ontwikkelingsmedewerker vraagt me of ik iets geleerd heb uit Morendoders. Wij spelen Wordfeud. Ik vertelde haar dat ik het boek las. 'Ja', antwoord ik, 'hoe diep de ideologische loopgraven zijn'. Aan de ene kant Lucas Catherine en Amin Maalouf; en aan de andere kant Bernard Lewis en Samuel Huntington. Maar ik was Edward Said vergeten en door wat gezoek kom ik op een woordengevecht vier jaar na de publicatie van Orientalism.

Ik loop Eddy Jambers tegen het lijf. Hij fietst op een klein fietsje. Wij gaan samen naar Normo en naar Kee Ting. Al zijn vrienden zijn dood zegt hij, hij vertelt over Guy Couvreur, hoe die het haar van een brocantedealer in de Take 5 Minutes In Paris ooit in brand stak. En hoe hij op een dag of een nacht een tram op de Turnhoutsebaan kaapte. Hoe hij alles van drugs wist en hoe er een specifieke pil was, als je die verpulverde en rookte, dat je dan stierf. Hij vermoedt dat Guy zelfmoord heeft gepleegd.

Hij vertelt mij hoe Sam Dillemans niet op de begrafenis van Guy aanwezig wilde zijn, niettegenstaande ze vrienden waren. Ook Eddy gaat niet graag naar begrafenissen.

De collectie kunst van Guy is geveild bij Bernaerts in april 2008 samen met die van Emile Langui.

Eddy vertelt ook hoe de zwart-witgevel van de nieuwe Bar Tabac van Peter Reel door Lieven Segers werd gedaan. Die heeft een nieuwe galerie opgericht in de Statiestraat in Berchem die Aaimachine heet want daar zat vroeger een reparateur van naaimachines en op de etalagebelettering was de 'N' weggevallen. Daarvoor zat er een slagerij.

Bij Base-Alpha ga ik later op de week naar de tentoonstelling van Segers.

Op het terras van Witzli kom ik de jezuïet nog tegen die het heeft over de ontvolking van Christenen in het Midden Oosten en hoe de groene sikkel het Christendom onthoofdt.

Ik heb het over het boek over de Morendoders van Lucas Catherine dat ik net las en hij geeft toe dat Catherine orthodox links is. Sectair. En hoe hij bij Lode Vanoost in DeWereldMorgen niets kan publiceren omdat die geen kritiek op Cuba noch Eritrea kan verdragen omdat die beide communistisch zijn en de eerste universeel onderwijs aanbiedt. Bij Eritrea verdraagt die geen kritiek op de levenslange legerdienst, het is een dienst voor de gemeenschap.

Ook hij houdt vol dat Israël Hamas heeft gemaakt in haar strijd tegen de Palestijnse Autoriteit. Dat kan. Verdeel en heers.

Ik liet de praatgrage man daar zitten en ging eten in Falafeltov. Daarna ging ik nog een koffie drinken bij Café De Kat en maakte er een praatje met Guy Schulpen (c. 1970), de huidige uitbater.

Kristien Van der Smissen beklaagt zich erover dat ze geen leerkracht Nederlands vindt. Misschien moet ik haar een handje toesteken en een warme oproep doen aan de elders werkende of pas afgestudeerde leerkrachten Nederlands zich bij haar instituut kandidaat te stellen. Je komt er terecht in mijn benoemde uren.

“Ik maak me écht grote zorgen voor de komende jaren [...] Tot twee jaar geleden hadden we een vast lerarenkorps. Vandaag zoeken we naar mogelijkheden – niet eens échte oplossingen – om het vol te houden. Het water komt tot de lippen".

De arme vrouw heeft nu zelf les moeten geven aan enkele klassen.

“Het hele schooljaar lang hebben we geen enkele bekwame kandidaat, laat staan een leraar, gevonden om Nederlands te geven.”

“Leerlingen mogen later beginnen. Ze stoppen soms al op de middag. Ze krijgen geen Engels. Geen wiskunde. Dat is waanzin. Het lessenrooster is zo volatiel door het lerarentekort. En het zijn allemaal pubers. Ze hebben zoveel nood aan structuur. Maar dat kunnen we hen vandaag niet bieden.”

“Heel veel van mijn leraars doen overuren. Ze willen er gerust een klas bijnemen. Maar het zijn niet de uren die extra druk meebrengen, wel vijftien extra leerlingen, met de extra besprekingen en het extra werk. En door een uur minder les in te plannen, verhoogt de druk om alles gezien te krijgen. Ze geven het signaal: dit is niet meer werkbaar.”

“Hoe kun je als school in godsnaam kwaliteitsvol onderwijs bieden, als je niet voldoende of de juiste mensen voor de klas hebt staan?”

Het zijn de woorden die ze uitspreekt in DS van 29/5.

I discovered the above image of the hairy monster of Orlando Furioso in the 1990s when I was working on Jasonic.com, made a page for it on artandpopularculture in 2014 but only yesterday I looked up the words in Orlando Furioso that refer to the orc's cannibalism:

"L’umana carne meglio gli sapeva"

Literal translation: "Human flesh is the best he knew".

The line is translated as "the flesh of man he savoured more than sheep" by William Stewart Rose in 1831.

"Nagenoeg alle auteurs met naam en faam op het vlak van godsdienst- en cultuurgeschiedenis passeren de revue (Karen Armstrong, Samuel Huntington, Robert Kaplan, Bernard Lewis, Amin Maalouf of dichter bij ons de onvermijdelijke Lucas Catherine). Eén voor één worden ze gewikt, gewogen en soms te licht bevonden. Dit is onder meer het geval met de theorie van Rik Coolsaet dat Al Qaeda niet meer bestaat."--a review of Oosterse Dagen Arabische Nachten, Mark Heirman door Patrick Praet

Zeus: A Study in Ancient Religion (1914) by A. B. Cook (1868-1952)

Aan Benoit Lannoo die mij ooit tegensprak over de Westerse aard van het Christendom: Misschien bevallen de woorden van paus Benedictus je beter. In zijn Regensburgtoespraak uit 2006 zegt hij het zo: "It is not surprising that Christianity, despite its origins and some significant developments in the East, finally took on its historically decisive character in Europe."; Nederlands: 'Het christendom, ondanks zijn oosterse origine en zijn eerste ontwikkeling daar, heeft zijn definitieve en fundamentele karakter in Europa aangenomen.' De vertaling van dit citaat komt uit 'Van morendoders tot botsende beschaving' (2007) van de net niet antisemitische, maar wel volop judeofobe, anti-Israël activist Lucas Catherine.

Yorgos Maraziotis Wendy Saunders and Vincent de Graaf

Kattendijkdok-Oostkaai 12

Alexander Loengarov pleit nog tegen de erkenning van Palestina door België.

Fossiel brandstof subsidies in België nog zeer hoog. Wat zit daar allemaal in? Energy in Belgium.

Engagement Arts hangt Philippe Van Cauteren en Bart de Baere op. DM maakt ook melding van de zaak van De Baere vs. Hiscox over het werk Rabbit van Jimmie Durham, dat vernietigd is.

"I don't wash car window, Relax" one one side, and on the other "What's the best nation in the world? Donation".

Man die niet bedelt en niet uw ramen wil wassen. Ramenwasser

Nog niet zo lang geleden zit ik op het terras van Balls and glory aan HetPaleis waar ik in de kelder voor t eerst aan H.'s borsten zat. Ik hoor twee jonge mannen luid praten. Het ging over AI en web scraping en ik ben mezelf gaan voorstellen, de man zou me bellen, hij heette Rik van Kerckhoven. Het was ergens 12 mei.

"Geen enkel land zou een terreurgroep als Hamas aan zijn buitengrens tolereren, zeker niet na een pogrom als die van 7 oktober. Israël heeft het recht om Hamas uit te schakelen. Helaas heeft deze vijand zeventien jaar de tijd gehad om zich in te graven in honderden kilometers versterkte tunnels (schuilkelders voor de eigen burgers werden niet gebouwd). Hamas gebruikt de Palestijnse burgers daarenboven als levende schilden, en opereert doelbewust vanuit ziekenhuizen, scholen, VN-gebouwen en moskeeën, en in de nabijheid van humanitaire zones. Die verwerpelijke praktijk is er vooral op gericht zo veel mogelijk ‘martelaren’ voor de camera te krijgen om zo de westerse politieke opinie tegen Israël te keren. Iets waarin die terreurorganisatie ook blijkt te slagen."--Geen enkel land zou een terreurgroep aan zijn buitengrens tolereren. Israël heeft het recht om Hamas uit te schakelen, signed by Maarten Boudry, Mark Elchardus, Marc Salomon, Steven Pinker, Amanda Kluveld, Freek Van de Velde, Jerry Coyne, Matthias Storme, Jessica Roitman, Filip Buekens, Matthew Shawkey, Niek Pas, Marc Cogen, Boudewijn Bouckaert, Henri Rosenberg, Gert Jan Geling, David Suurland, Ruud Koopmans, Martijn Katan

Naar aanleiding van mijn opmerkingen op Facebook, waar ik voor het eerst vertelde over hoe ik op Stuivenberg de eerste keer 'Hamas, Hamas, Joden aan het gas' hoorde, kwam ik weer terecht bij dat artikel van Blommaert waarin hij uitvaart tegen Benno over diens mislukt congresje dat de titel droeg "Long Live God, Down with Allah", die ik nu pas aan de weet kom.

Daarin beklaagde Blommaert zich dat niemand Lucas Catherine leest.

Dus ga ik die dag nog om Morendoders.

Khalid Benhaddou: "Natuurlijk is elke vorm van bedreiging verwerpelijk. Maar in een wereld waar het doden van duizenden wel wordt gedoogd, terwijl een enkele bedreiging tot diskwalificatie leidt, is rechtvaardigheid een karikatuur geworden. Ik herhaal: onze waarden zijn vervaagd en het moreel kompas is zoekgeraakt."

Ruud Koopmans: "Ja jongens, zet de gevangenispoorten maar open voor alle dieven en seponeer maar al die me too, bedreigings- en hate crime zaken, want Israel. Als je dwangmatig overal Israel bij sleept, hoe noemen we dat dan?"

De melomane leest Een andere Mohammed van Herman H. Somers, het boek waarin het lage intellectuele niveau van de koran wordt betreurd. Ik probeer al de hele tijd te zoeken naar een bron die dat kan bevestigen en vind er eindelijk een, niet in een boek maar op Quora, door te googelen op Socrates, Plato, Quran.

Iemand vraagt:

"Does the Quran teach philosophy that is similar to Plato/Socrates?"

Iemand antwoord:

"No it has no deep concepts to teach you, completely useless in terms of any intelligent concepts or ideas, instead it will repeatedly sing to you the praises of Allah and the punishments of not believing and what to do and not to do. You will learn nothing more From it."

En wordt Plato dan wel vermeld in de Bijbel?

According to Aristobulus of Alexandria's fragment 3, portions of the Law were translated from Hebrew into Greek long before the well-known Septuagint version. He stated that Plato and Pythagoras knew the Jewish Law and borrowed from it.

Ik misdroeg mij een beetje gisteren toen ik op Seppe De Meulders post die zijn teleurstelling uitdrukte dat België Palestina nog niet zou erkennen. Ik vroeg hem: 'zullen we dan meteen ook maar aan Palestina vragen Israël te erkennen?'

Dat vond hij niet nodig, een bezette erkent zijn bezetter niet.

Hij stuurde mij zijn analyse over het conflict door dat volgens hem begonnen is in de 19de eeuw met Herzl.

Ik zei, mogen we slechts zo ver teruggaan?

Hoewel hij gelijk dat tot de Tweede Wereldoorlog de Christenen de grootste antisemieten waren, voor hen waren de Joden en de Arabieren sowieso een pot nat, vergist hij zich dat het conflict tussen de Joden en de Arabieren niet verder teruggaat.

Toen ik begon les te geven was dat in een school aan het Stuivenberg en daar joelden de Marokkaanse jongens: 'Hamas, Hamas, Joden aan de gas.' Ik zou pas later te weten komen wat Hamas was. Het is een politieke partij die democratisch verkozen werd in Palestina en die in haar handvest nog steeds heeft staan: 'O moslims, o Abdullah, achter mij zit een jood, kom hier en dood hem.' Merk op dat het handvest het woord jood gebruikt, niet Israeli. De haat gaat verder dan Israël alleen.

Ook in de school waar ik bijna twintig jaar lesgaf wisten de meeste moslims wat de Joden indertijd Mohammed had misdaan: Ka'b ibn al-Ashraf en Sallam ibn Abu al-Huqayq werden vermoord en de Banu Nadir afgemaakt.

Daarna voerde ik Seppe mijn vertaling van de Palestijnse stukken van "Letter to America" die hij wat verward vond maar waarmee hij het toch eens bleek te zijn, zeggende, en ik parafraseer, 'mocht Hitlers favoriete gerecht spaghetti zijn dan zou ik niet van favoriet gerecht veranderen.

Hij vroeg mij ook schertsend of ik IS zou erkennen?

Ik zegde: 'dan kan je net zo goed Hamas erkennen.'

Achteraf gezien, is dit de passage die ik nodig had, van Wikipedia:

Op het Arabisch Schiereiland woonden toentertijd ook joden en christenen [en berbers!]. In Medina bijvoorbeeld leefden wel drie verschillende joodse groepen of stammen. In de eerste fase van zijn prediking heeft Mohammed geprobeerd hen voor zijn nieuwe godsdienst te winnen. In 624 werd de stam Bani Qainuqa uit Medina verbannen, in 625 Banu Nadir. Na de Slag bij de Gracht in 627 keerde het leger van Mohammed zich tegen de stam Banu Qurayza. Deze stam werd ervan beschuldigd verraad te hebben gepleegd bij de voorafgaande slag. Na hun overgave werden alle volwassen mannen onthoofd, de vrouwen en kinderen werden als slaaf verkocht. Hierna waren er geen joodse stammen in Medina meer over.

Zowel joden als christenen werden echter door Mohammed gerespecteerd als Mensen van het Boek. Moslimgelovigen werden aangemoedigd naar hen te luisteren en hen zelfs te beschermen. Maar deze dhimmi's moesten wel beseffen dat ze tweederangsburgers waren. Zo moesten ze de jizya betalen en als ze zich onafhankelijker wilden opstellen moesten ze terug op hun ondergeschikte plaats gezet worden, goedschiks of kwaadschiks.

Met lede ogen zie ik de verdwazing van het linkse Westen voor mijn ogen ontplooien. Ik vertaalde stukken van "Letter to America" van Bin Laden en speelde even met het idee die tekst anoniem aan links te leveren om de toekomst waarop we afstevenen te versnellen, om zo snel mogelijk daarna onszelf terug te worden:

Palestina wordt al meer dan honderd jaar door het Westen bezet. De Britten hebben Palestina, met de hulp van Amerika, aan de Joden gegeven, die het al meer dan zeventig jaar illegaal bezetten. Zeventig jaar van onderdrukking, tirannie, misdaad, moord, verdrijving, vernietiging en verwoesting.

De uitbreiding van Israël is een van de grootste schanddaden ter wereld en het Westen is de leider van die schanddaad. De oprichting van Israël was een misdaad die moet worden uitgewist. De handen van het Westen zijn vervuild door de bijdrage aan deze misdaad.

Dat de Joden een historisch recht hebben op Palestina, zoals het aan hen beloofd was in de Torah, is een leugen die tegelijkertijd om te lachen en te huilen is. Iedereen die het met de Joden oneens is over dit ‘feit’ wordt beschuldigd van antisemitisme, toch blijft het een van de meest misleidende, wijdverspreide verzinsels in de geschiedenis. De mensen in Palestina zijn de oorspronkelijke Semieten.

Het bloed dat uit Palestina stroomt moet stoppen. Palestijnen huilen niet alleen; hun vrouwen zijn niet alleen weduwe; hun zonen zijn niet alleen wees. Een deel van het Westen, landen zoals Ierland, Spanje, Noorwegen huilt vanaf nu met hen en staat vanaf vandaag aan de juiste kant van de geschiedenis.

Waarop wacht de rest van Europa? Waarop wacht het Westen om tot inkeer te komen?

Misschien kan België wachten om Palestina te erkennen tot Palestina Israël erkent?

"In de denkbeeldige Babels van de taal kan een kunstenaar specifiek op weg gaan om te verdwalen, om zichzelf te bedwelmen in duizelingwekkende syntaxen, op zoek naar vreemde betekeniskruisingen, zonderlinge geschiedenispaden, onverwachte echo's, onbekende stemmingen, of kennisleemtes … maar deze zoektocht is niet zonder gevaar, vol met bodemloze verzinsels en eindeloze architecturen en contra-architecturen … aan het eind, als er al een eind is, is er misschien alleen betekenisloos gegalm. "--"Een taalmuseum in de nabijheid van kunst" (1968) door Robert Smithson

Pas tegen het einde van mijn onderzoek vind ik bevestiging van wat ik al de hele tijd weet maar niet met bronnen kan bevestigen: tot begin jaren tachtig van de 20ste eeuw maalde men niet om kindermisbruik en dan plots in de 21ste eeuw, of ruwweg sinds de arrestatie van Dutroux in 1996 een abrupte en forse stijging in de hoeveelheid pedofilierechtzaken.

Hoe komt dat toch?

Vóór 1950 duikt het woord kindermisbruik slechts vier keer op in de Nederlandstalige literatuur, telkens als het om kinderarbeid gaat en slechte werkomstandigheden in de fabrieken van de 19de eeuw. Het woord kindermisbruik verschijnt pas voor ’t eerst in de seksuele zin van het woord die het vandaag heeft bij Behandeling van seksuele delinquenten in België (2000) van Paul Cosyns en Chris Dillen.

Nochtans weet iedereen dat kindermisbruik algemeen verbreid was. Zo noteert de Franse schrijver Restif (1734 – 1806) op 4 mei 1788 in zijn dagboek: ‘Agnès geneukt.’ Op 13 mei volgt dezelfde boodschap. De 29ste van dezelfde maand: ‘Agnès langs achter geneukt.’ En ten slotte op 24 juni: ‘Agnès voluit in de kut geneukt om halfvijf, gekleed, schoenen aan, in haar alkoof.’

Het probleem? Agnès is Restifs dochter, toen zeventien jaar.

Seks met minderjarigen was toen algemeen verbreid en niemand probeerde het te verbergen. Men keurde het niet goed maar men berustte. Wat kon men immers doen? We komen immers in een zeer ver verleden uit een tijd dat Romeinse vaders het recht had gelijk wat met hun kinderen te doen: slaan, opsluiten (jaren als het moest), geselen, tot vermoorden toe.

En de moeders?

Even schuldig. Maar als het op straffen aankomt, ontspringen zij de dans.

Je vindt het allemaal bij Hans Boutellier (°1953), een Nederlands academicus die het zeer verhelderende vijfentwintig pagina’s tellende "Seksueel misbruik van kinderen. Van pijnlijk geheim tot spektakelstuk" (1989) schreef.

Over de moeders citeert Boutellier uit Child Abuse (1978) van Kempe en Kempe:

‘Verhalen van moeders die "compleet verrast zijn" kunnen we over het algemeen afdoen als fabeltjes -- we hebben gewoon geen onschuldige moeder gevonden bij langdurige gevallen van incest, hoewel de moeder wel ontsnapt aan de straf die haar man waarschijnlijk zal krijgen.’

Medeplichtige moeders dus.

Zelfs Freud had het al over de gangbaarheid van kindermisbruik, in 1896:

‘Elk geval van hysterie,’ zei hij, ‘berust op een of meer voorvallen van premature seksuele ervaring.’ Hij vond deze ontdekking even belangrijk in de psychologie als de ontdekking in de aardrijkskunde van de bron van de Nijl, en hij voegt toe 'het staat volgens mij vast dat onze kinderen veel vaker aan seksuele avances worden blootgesteld dan men zou verwachten.'

Toch zou het tot eind jaren tachtig duren, dus amper veertig jaar geleden, dat men er aandacht aan zou beginnen schenken en het frappante is dat de eerste gevallen bijna allemaal om vermeende gevallen ging, niet om werkelijke. De werkelijke gevallen lagen voor het oprapen maar men ging op zoek naar rariteiten, niet op de plaats waar ze bijna allemaal plaatsvinden: de huiselijke woning.

Zo berichtte de nationale Nederlandse pers in 1987 dat in het dorp Oude Pekela een of meer als clown verklede mannen op grote schaal kinderen seksueel misbruikt zouden hebben. De dader(s) zijn nooit gepakt en het is nooit duidelijk geworden of het ging om een massahysterie of dat er werkelijk wat gespeeld heeft. Allicht waren het geen clowns. De zaak werd wegens gebrek aan bewijs geseponeerd.

En een jaar later – in 1988 -- was er de Bolderkar-affaire. Er was vermeend kindermisbruik bij medisch kinderdagverblijf De Bolderkar in Vlaardingen dat werd geconstateerd door een diagnose met behulp van poppen. Veertien kinderen werden bij de ouders weggehaald en uit huis geplaatst en de vaders werden opgepakt. Uiteindelijk ging iedereen vrijuit, omdat de bewijsvoering vrijwel uitsluitend was gebaseerd op de omstreden onderzoeksmethode.

In de Verenigde Staten was er het inmiddels gediscrediteerde boek Michelle Remembers (1980), waarin verdrongen herinneringen een rol speelden.

Bij ons in België was er in 1986 de zaak Notaris X toen het weekblad Humo en de krant De Morgen de Antwerpse notaris Luc Rochtus beschuldigden van seksueel misbruik van zijn twee zoontjes. De affaire werd gelinkt aan de Roze Balletten, maar bleek uiteindelijk te berusten op valse beschuldigingen.

Er was ook Regina Louf. Of haar verklaringen over kinderprostitutienetwerken echt of verzonnen zijn doet er weinig toe want inmiddels zijn we in het Dutroux tijdperk waarvan iedereen weet dat het bikkelharde realiteit is.

En de katholieke kerk natuurlijk. Te beginnen In 1981 met Donald Roemer die schuldig pleit voor kindermisbruik in Los Angeles, het zou om dertig gevallen gegaan zijn. En in 1985 is er Gilbert Gauthe, een priester uit Louisiana die veroordeeld wordt voor gelijkaardige misdrijven waarbij elf jongens betrokken zijn. Het is een begin van een lawine aan kerkelijke misbruikschandalen.

Maar al die jaren ervoor? Men gedoogde het. Als men verslagen uit begin van de twintigste eeuw doorploegt of rapporten uit de 19de eeuw leest, moet men niet op zoek gaan naar ‘kindermisbruik’ of ‘pedofilie’ maar gewoon naar ‘geweld’ en ‘huiselijk geweld’, aparte categorieën voor wat wij vandaag als het allerergste wat een mens kan overkomen beschouwen, bestonden toen nog niet.

"Ook apps die voorspellen waar buien zullen vallen, zijn met dit type weer weinig betrouwbaar.

Verbruggen: "In die apps zien je waarnemingen, metingen met radarsystemen. De regen die je ziet in de app, is de regen die op dat moment valt. Wat daarna gebeurt, zijn toekomstvoorspellingen op basis van weermodellen. Die berekenen wat de neerslag gaat doen. Elk uur is er een nieuwe berekening en heb je wel een nieuwe situatie.""

--VRT

Ik durf me in deze zaak nog amper uitspreken maar omdat ik u al een tijdje 'ken' en u mij sympathiek overkomt, waag ik me er toch aan. Mijn mening is onwelgevallig. Ik heb sympathie voor het land waarvan het tegenwoordig moeilijk is geworden de naam uit te spreken, inderdaad nog de enige maar inmiddels zeer gehavende democratie van de MENA regio. Ook de enige regio met rechten voor de lgtbq'ers die mij zeer dierbaar zijn, en dat speelt ook een rol. Ik noteerde onlangs in mijn dagboek:

'Wie enkel oog heeft voor een bepaald conflict in het Midden-Oosten en alle andere 56 conflicten, waarvan minstens zes in het Midden-Oosten, negeert, beschouw ik als verdacht van antisemitisme.'

De aanleiding was een artikel in DS van 12 mei: “Israël er als enige boosdoener uitlichten in een regio met zoveel ernstig geweld? Dat neigt naar eenzijdigheid” van Remco Ensel, verbonden aan het NIOD, een instituut vergelijkbaar met ons CegeSoma – Studiecentrum Oorlog en Maatschappij.

In dat artikel staat, en ik citeer:

"Is dat geen ‘whataboutisme’[op andere conflicten wijzen?], een drog­reden die de aandacht van een misstand afleidt door op andere misstanden te wijzen?"

“Nee, dat is geen ‘whataboutisme’, omdat de misstanden in de regio met elkaar samenhangen. Mijn collega Ugur Ümit Üngör, hoogleraar Holocaust- en genocidestudies aan het NIOD, schreef laatst in De Groene Amsterdammer dat er wereldwijd 56 conflicten woeden, waarvan minstens zes in het Midden-Oosten. Hij wijst erop dat de staat Israël, het conflict met de Palestijnen en het geweld heel goed in de context van de regionale geschiedenis begrepen kunnen worden. Ook in de buurlanden werden er massaal mensen verdreven en werd staatsgeweld gepleegd.” --“Israël er als enige boosdoener uitlichten in een regio met zoveel ernstig geweld? Dat neigt naar eenzijdigheid” van Remco Ensel, 12 mei 2024, DS.

Andere conflicten? Wat dacht u van Jemen? Daar stuurde Saoedi-Arabië hulp aan de Houthis en daar overleden sinds 2014 naar schatting honderdtachtigduizend kinderen. Ik heb daarover wel wat westerse verontwaardiging gezien hier op facebook (de ideale plek voor overschotten aan verontwaardiging, ook voor mij hoor) maar die verontwaardiging, stond die in verhouding met de huidige? Ik dacht van niet.

Het artikel van DS waarnaar ik hierboven verwijs staat helaas achter een paywall.

Thomas Goorden schrijft naar aanleiding van het stilzwijgen over zijn PFASwerk door de DM en DS.

"Daarom ben ik oprecht benieuwd wat verschillende redacties gaan doen. Gaan ze toegeven dat ze jarenlang onzinnige prietpraat van BAM/Lantis en lakeien zoals Karl Vrancken hebben gereproduceerd, of gaan ze voor het diepe zwijgen?"

Jan-Willem Geerinck antwoordt:

"Ook Jeroen Olieslagers, die nochtans dagelijks bijdraagjes levert aan De Morgen, zwijgt over uw werk. Af en toe laat hij nochtans politiek toe in zijn ge/gij collumpies maar jouw naam is daar nog niet opgedoken. Los daarvan. Dank voor uw werk."

Thomas Goorden:

Wat ben je toch een stokebrand, Jan-Willem.

Jan-Willem Geerinck antwoordt met een citaat:

"Alles zal worden onthuld, o lezer. Het is gewoon een kwestie van tijd."--Jeroen Olyslaegers

"Apple heeft in de eerste drie maanden van dit jaar, het tweede kwartaal van zijn gebroken boekjaar, veel meer omzet én winst behaald dan een jaar eerder. Ook de andere big tech-bedrijven zien de miljarden binnenlopen. In Europa schoten de verkopen eveneens omhoog, maar betalen ze hier ook belasting?"--Ton Voermans, 2021, Humo

Gisteren tour de ville. Nieuwe Kunath bij Van Laere. Heel mooie Charline voor 18.500€ bij Sofie van de Velde. Platenhoezen bij bijhuis van Jason van Plus One. Koffie bij Bar Tabac dat sinds kort weer opengehouden wordt, dit keer door Peter Reel van Mika (Dirk zit in Griekenland). Dan soep bij Take Five waar mijn schoonzuster zat met Celeste Verhoeven en die gast van die platenfirma die ik al ken sinds Italia Snack.

Zijn Tim en Tom familie van Van Laere, aannemer te Zwijndrecht? Ja, Interbuild is de link.

Het is Antwerp Art Weekend. Wij gaan naar Vedran Kopljar die een 'performance' heeft in het Muhka, hij zit er te kaarten met zijn ouders. Daarna Normo.

Daar de melomane. Dan met haar naar Linkeroever. Dan toiletstop bij Beatrijs Minigolf waar de melomane het beton van Jef Meyer leert kennen. Dan terug naar Rechteroever. Eten bij Falafeltov, dan teruglopen naar Fiets. Op het Conscienceplein gaan een klarinetist en violist met elkaar van op afstand in conversatie, duel. Dan terug naar Bar Tabac waar Aldo Struyf ondertussen platen aan het draaien is. Dan ijsje.

"Auch das Viertel Het Zuid rund um das Museum für Schöne Künste ist ein Clubbing-Revier. Testen Sie mal „De Vedet“ (Waalse Kaai 33), „Stereo Sushi“ und „Velvet Lounge“ (beide Luikstraat 6) oder „King Kong“ (Volkstraat 58). Beim Hafen lohnen sich Abstecher ins „Nanno Sur lO“ (St. Laureiskaai 2), „Noxx“ (Straatsburghdok-Nordkaai 3) und ins „De Kaai“ im Hangar 26 (Rijnkaai 96)."--"Ein Wochenende in Antwerpen" (2008) by Welt.de

Zoals ik zei, de lasser stierf en ik ging op 16/5 naar zijn begrafenis. Ik ga naar begrafenissen om te kunnen wenen, het heeft een louterend effect op mij en terwijl ik daar zit te wenen besef ik mocht ooit een van mijn dochters sterven, ik niet meer bij zou komen, en terwijl ik dit schrijf heb ik plots spijt dat ik er niet bij was op de begrafenis van Lisa Creve, ik zat toen teveel in het verdriet van mijn breuk met F. en ik werd bij mijn broer in Portugal verwacht, overigens de laatste keer dat ik hem zou zien.

Ik kwam aan de weet dat de bioloog als eerste het bericht van de dood van de lasser kreeg via de vogelspotter die op de Azoren woont.

Een Indonesische artiest zong een Indonesisch lied op een ukelele.

Een broer las "De mier en de eekhoorn" voor. Er is iets in de verhalen van Tellegen dat echt uniek is. De dingen die erin gebeuren zijn verontrustend, maar verontrusten nergens. Het is bijzonder luchtig en lichtvoetig. Altijd met een knipoog naar de realiteit die consequent weggewuifd wordt.

Iedereen kreeg een beuk van ongeveer een meter mee om naar keuze ergens te planten.

Er hing een portret van Joris tussen allemaal vissen. De vissen waren uitgespaard uit het wit en zaten in ovalen en cirkels. in een van die cirkels zat Joris.

'Gij moet zwijgen,' zegt ze als ik haar op de speelplaats beleefd verzoek om een gesprek. Ik wilde haar melden dat ze niet geslaagd was voor haar filmparelpresentatie. Die was niet conform met de opdracht en zo vaag gepresenteerd dat ik twijfelde, of dat ik me niet kon vergewissen of ze de film gezien had. 'Het is de favoriete film van mijn vader,' zegt ze.

Nu, ik wilde haar melden dat ze de opdracht opnieuw kan maken maar de leerling schoot in een Spaanse colere zoals ze wel vaker gedaan had.

Vrolijk, vrij en vunzig (2024) in Ypres. Dana Mattioli schrijft een vernietigend boek over Amazon. 'Tinder-date met blinddoek was geen verkrachting' zag Christine Mussche tegen Manon Cop strijden. Jerry Seinfeld verdedigt Israël. Ive Marx heeft het over de afhankelijkheidsval.

Wie enkel oog heeft voor een bepaald conflict in het Midden-Oosten en alle andere 56 conflicten, waarvan minstens zes in het Midden-Oosten, negeert, beschouw ik als een antisemiet.

“Israël er als enige boosdoener uitlichten in een regio met zoveel ernstig geweld? Dat neigt naar eenzijdigheid” van Remco Ensel, 12 mei 2024, DS.

Ik was hoogst verwonderd dat de melomane sympathie had voor de standpunten in dit artikel toen we samen naar Beethoven 9 gingen in de Elisabethzaal.

Wie is Jahsonic vraag ik vandaag 14/05/24 aan ChatGPT:

'Jan-Willem Geerinck is een Belgische componist, muzikant en producer. Hij staat vooral bekend om zijn werk in de elektronische muziekscene. Geerinck heeft verschillende albums en singles uitgebracht onder verschillende aliassen, waaronder "Starflam", "The Flexican", en "Major Lazer". Hij heeft samengewerkt met diverse artiesten en heeft een reputatie opgebouwd als een veelzijdige en getalenteerde muzikant.'

Eerder nog antwoordde de bot Jan Schuurman.

Ik postte gisteren iets over hoe ik de coolste necrologie over Steve Albini schreef en merkte terloops op dat Israël de Eurovisiesongwedstrijd mag winnen en ik kreeg onmiddellijk de wind van voren. 'Shame on you' zei Chris De Herdt. Vroegere collega Annick zei dan weer dat Israël sowieso nooit had mogen deelnemen en ene Stef Arends van Kif Kif eiste zowaar uitleg over mijn vermetelheid Israël te hebben durven gelukwensen. Ik wiste de post achteraf.

Roger Corman (1926 – 2024) stierf. Hij werd 98. Corman was van zeer grote invloed op de manier waarop ik naar films ben gaan kijken. Eens homevideo kwam in de jaren negentig, kon ik de Antwerpse videotheken afschuimen op zoek naar pareltjes van Amerikaanse commerciële cinema. Dan duurde het niet lang eer je Corman tegenkwam. Na jarenlange staats-gesubsidieerde en bitter ernstige arthouse cinema kwam je erachter dat film ook gewoon rond pretentieloos plezier kon draaien.

Je ontdekte niet alleen Corman, maar een hele school van filmmakers. Films als The Little Shop of Horrors (1960), The Intruder (1962) X: The Man with the X-Ray Eyes (1963), Death Race 2000 (1975), Masque of the Red Death (1989) hebben me ontzettend geamuseerd. The Intruder is een geval apart, het was Cormans enige 'serieuze' film -- met William Shatner van Star Trek in de hoofdrol -- een aanklacht tegen racisme en ook de enige film waar hij geld op verloor. Hij, de man die zich erop beriep nooit een cent op een film verloren te hebben. In Europa -- zo zou ik later ontdekken -- was Jess Franco zijn evenknie maar dat intelligente lichtvoetige, dat had alleen Corman.

Het is vooral Roger Corman de producer waar ik in die videodagen mee te maken kreeg.

Over staats-gesubsidieerde cultuur, zie ook de experimentele elektronische muziek in de schoot van alle nationale omroepen van Europa.

A Bucket of Blood (1959). De film werd geregisseerd door Roger Corman met in de hoofdrol Dick Miller.

Walter Praisley is een sullige ober in een populair kunstcafé, en wil graag een van de kunstenaars worden die daar hun kunst tentoonstellen. Als hij per ongeluk de kat van de buurvrouw vermoordt, besloot hij er klei omheen te doen en het dier tentoon te stellen als standbeeld. De kat is binnen de kortste keren een groot succes en de kenners willen meer beelden van Walter zien, het liefst een beeld van een mens...

Rust zacht Roger.

PS: Hieronder een paar lelijke woorden van filmmaker Paul Schrader (°1946) die Cormans dood aangrijpt om eens flink zijn gal te spuwen.

Ik nam op 12/5/2024 de trein naar Lokeren en fietste van daar naar het Molsbroek en naar die coole abdij in Waasmunster. Net voor ik er aankwam at ik onder een boom en deed een dutje in een zandig Vlaanderen landschap. Ik bezocht de ouderlijke woning Villa DBM en fietste door naar Sint Niklaas. In de Knaptandstraat heette een zaak Foto Bizarre. Ik bezocht mijn middelbare school op de Parklaan, reed door het stadspark van Sint Niklaas naar het station en nam de trein terug.

Gisteren met de melomane op stap naar Rockox. Er was daar een tentoonstelling Verbeelde weelde met veel werk van Jan Davidsz. de Heem dat mij toch wat tegenviel. Hij is geen Adriaen Coorte, zoveel is zeker.

Twee werken konden me wel boeien:

• Tobias' Journey[1] Joos de Momper the Younger (1564–1635)
• St Christopher Carrying the Christ Child[2] by (Follower of) Joachim Patinir

En ook dat ene van Cassel met die carnavalswagen, daar hangt hier ook een versie van: Parade Floats on the Meir in Antwerp A whale for Mary Oil.

De melomane was erg spraakzaam: suppoosten, galerie-uitbaters en kunstenaars werden aangemaand zich te uiten.

Bij Werner de Vos moesten wij erg lachen met zijn koperen plaatje in de etalage van zijn woning in de hoerenbuurt: 'Museum alle dagen open behalve vandaag.' Daarop duwde zij per ongeluk zijn voordeur open die zij dacht een winkel te zijn. De brave man werd uit zijn slaap gewekt.

Zij bekende dat ze nog heel erg verliefd is geweest op de lasser. Dat zij op feestjes waar zijn lief bij was (die hem ooit wijsmaakte dat ze zich geprikt had aan de naald van een aidspatiënt en daarom geen betrekkingen meer met hem kon hebben). Voorts was zij nog van mening dat de lgbtq vlag een 'a' voor aseksuelen moest toevoegen. Waarop ik zeide: en de 'p'?' Van? Palestina. Ik lager ermee maar erna vond ik een artikel van Buruma dat Queers for Palestine vermeldde en het bestaat dus echt.

Wat mij doet denken aan Israël die mij toevertrouwde dat alle joden vroeger voor VLD stemden. Maar nu niet meer. Nu stemmen ze voor NVA of VB. Ben jij niet van plan om over te stappen? Ik zeg dat dat onmogelijk is. Op de achtergrond draait Billy Joel. Hij zegt: 'binnenkort is dat verboden door de sharia'. Hij zeide mij wel dat hij aardig wat NVA'ers kende maar dat ze hem niet zo slim leken. Beperkt. 'Tegen jou kan ik alles zeggen...'

De huidige periode laat zich vergelijken met de bekering van Rome tot het Christendom. Dat betekende het afscheid van het meergodendom. Een verlies voor het vrouwelijke goddelijke.

Europa wordt verscheurd door de kwestie Gaza. Dat is duidelijk door het Eurovisiesongfestival. De enige reden dat de melomane heeft gekeken, en ook het enige segment, is om te zien hoe hard Israël werd uitgejouwd tijdens hun optreden.

Het nieuwe IJzeren Gordijn (2024) van Rob de Wijk

Sheena Patel, Emma Cline en Lisa Taddeo worden vermeld door Dirk Leyman.

Des middags op den 11den ging ik naar mijn Chinees en dan naar Stefanie Normo. Lang gebabbeld. Dan naar Stormkop met mijn gazet. Daarna voorbij Bar Paniek gefietst, iet te eten gekocht in Delhaize er vlak naast, worst en crackers en cruesli en houmous; dan naar het verjaardagsfeestje van David Suls en ik gaf hem het boekje Boutique Belgique en dan naar Witzli waar ik Tom Lanoys appreciatie van de schrijver van Monsieur Hawarden lees.

Ik zag dus een queer voor Palestina en die zei: "no one is free until everyone's free" en ik vermoed dat het teruggaat tot MLK die zei: "No one individual in the Negro or white race will be free until we are all free, [applause]"

See also

• User:Jahsonic/Sandbox archives